до I нескл., ср., муз. (нота) до;

ве́рхняе до — ве́рхнее до

до II нареч., прост. доста́точно, дово́льно; хва́тит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цвін, ‑у, м.

Гладкаафарбаваная паўшарсцяная ці баваўняная тканіна саржавага перапляцення, якая ідзе на сукенкі і верхняе адзенне. Паліто з цвіну.

[Ад англ. twine — кручаная нітка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́фта, -ы, ДМ -фце, мн. -ы, кофт, ж.

Верхняе кароткае (звычайна трохі ніжэй пояса) жаночае адзенне.

Модная к.

|| памянш.-ласк. ко́фтачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ко́фтачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

berth​1 [bɜ:θ] n.

1. ло́жак (на параходзе); спа́льнае ме́сца (у вагоне);

an upper/lower berth ве́рхняе/ні́жняе ме́сца

2. прыча́л, ме́сца стая́нкі (судна)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

outdoor [ˈaʊtdɔ:] adj. во́нкавы, знадво́рны; які́ знаходзіцца па-за до́мам, на во́льным паве́тры;

outdoor clothing ве́рхняе адзе́нне; во́пратка;

outdoor games гу́льні на во́льным паве́тры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

то́га, ‑і, ДМ тозе, ж.

Гіст. У старажытных рымлян — верхняе мужчынскае адзенне, доўгі плашч без рукавоў.

•••

Убірацца ў тогу гл. убірацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́пал, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Дах, верхняе скляпенне ў форме паўшар’я.

К. цырка.

2. перан. Пра якую-н. паверхню, прадмет, што маюць такую форму.

К. неба.

К. парашута.

|| прым. ку́пальны, -ая, -ае.

Купальнае перакрыцце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штаны́, -о́ў.

Верхняе адзенне, якое пакрывае ногі і ніжнюю частку тулава да пояса.

◊

Штаны кароткія ў каго (разм., іран.) — не дарос хто-н. да выканання якой-н. справы.

|| прым. штанны́, -а́я, -о́е і штано́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падапрану́цца, ‑апрануся, ‑апранешся, ‑апранецца; зак.

Разм.

1. Апрануць што‑н. пад верхняе адзенне. Падапрануцца цяплей.

2. Апрануцца лепш, у святочнае. Падапрануцца на вечар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярхо́ўе, ‑я, н.

Верхняе цячэнне ракі і мясцовасць, якая прылягае да яе. Найбольш значныя лясныя масівы, з перавагай сасны, захаваліся ў вярхоўях Бярэзіны. Прырода Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)