транспарцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Канвеер для перамяшчэння грузаў.

Падаваць пасылкі з аўтамашыны на т.

2. Ваенная машына для перавозкі пяхоты і грузаў.

|| прым. транспарцёрны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтэнда́нцтва, ‑а, н.

Ваенная арганізацыя, якая займаецца гаспадарчым забеспячэннем арміі і вайсковай гаспадаркай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Militärmusik

f - вае́нная му́зыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

навальні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

1. Атмасферная з’ява — дождж з громам і маланкай.

Ліпеньскія навальніцы.

2. перан. Грозныя падзеі.

Ваенная н.

3. перан. Бяда, небяспека.

|| прым. навальні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дактры́на, ‑ы, ж.

Кніжн. Навуковая або філасофская тэорыя, палітычная сістэма, вучэнне. Дзяржаўная дактрына. Ваенная дактрына.

[Лац. doctrina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rüstungsindustrie

f -, -stri¦en вае́нная прамысло́васць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kríegshysterie

f -, -ri¦en вае́нная істэры́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разведпо́шук, ‑у, м.

Ваенная разведвальная аперацыя ў размяшчэнні праціўніка з мэтай заходу палонных, дакументаў, зброі; разведвальны пошук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вое́нный​I прил.

1. (относящийся к войне и её нуждам) вае́нны;

вое́нное вре́мя вае́нны час;

вое́нное положе́ние вае́ннае стано́вішча;

вое́нная акаде́мия вае́нная акадэ́мія;

2. (относящийся к войскам) вайско́вы, вае́нны;

вое́нная слу́жба вайско́вая (вае́нная) слу́жба;

вое́нная фо́рма вайско́вая (вае́нная) фо́рма;

вое́нное де́ло вайско́вая спра́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

авія́цыя, -і, ж.

1. Сукупнасць лятальных апаратаў; паветраны флот.

Ваенная а.

Налёт авіяцыі.

2. Тэорыя і практыка перамяшчэння ў паветры на лятальных апаратах, цяжэйшых за паветра: самалётах, верталётах і пад.

|| прым. авіяцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)