pésen

vi разм. ляце́ць, спяша́цца, бе́гчы, імча́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

flítzen

vi (s) імклі́ва бе́гчы, імча́цца мала́нкай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scamper

[ˈskæmpər]

1.

v.i.

ху́тка бе́гчы, уцяка́ць

2.

n.

ху́ткі бег

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scud [skʌd] v. lit. не́сціся, імклі́ва ру́хацца; бе́гчы, ляце́ць;

A ship is scudding before the breeze. Вецер гоніць карабель.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Разбе́жышча ’непачцівае расстанне’ (Паўл.), розбе́жышчэ ’тс’: з велікое любві собаче розбежышчэ (ТС). Ад разбяга́цца ’бегчы ў розныя бакі’ (гл. бе́гчы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ску́тэр

(англ. scooter, ад scoot — бегчы)

аднамесная пласкадонная спартыўная лодка з падвесным маторам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

course​2 [kɔ:s] v. fml (пра вадкасць) ху́тка цячы́, бе́гчы;

Tears coursed down her cheeks. Слёзы цяклі па яе шчоках.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trótteln, trótten

vi (s, h) бе́гчы трушко́м [дро́бнай ры́ссю], тру́хаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Лапану́ць ’пабегчы, ірвануць, паспяшацца’ (карэліц., Нар. сл.) — балтызм. Параўн. літ. lapanóti ’бегчы’, lapénti ’хутка ісці, бегчы’. Канец слова ‑нуць на беларускай глебе атрымаў значэнне імгненнасці дзеяння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыпусці́цца, -пушчу́ся, -пу́сцішся, -пу́сціцца; зак. (разм.).

1. Пайсці, пабегчы хутка; паскорыць хаду, крок; пачаць што-н. рабіць, пусціцца.

П. за кім-н. П. бягом.

П. ў скокі.

П. бегчы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і узмацніцца.

Дождж прыпусціўся.

|| незак. прыпуска́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)