(гр. monostrophos = аднастрофны, ад monos = адзін, адзіны + strophe = страфа)
від цэласнай, структурна завершанай страфічнай формы (напр. прыпеўка).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
éinmalig
a
1) ра́завы, аднараза́вы
2) адзі́ны (у сваі́м ро́дзе), выклю́чны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
непаўто́рны, ‑ая, ‑ае.
Адзіны ў сваім родзе; выключны, асаблівы. Кожная рака, нібы жывая істота, мае свой нораў, свой характар, сваё аблічча, свой непаўторны .. выгляд.В. Вольскі.Прастор лашчыў вока красой непаўторнай і свежай.Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэ́ласны, ‑ая, ‑ае.
Які ўяўляе сабой унутранае адзінства; адзіны, цэлы. Цэласнае ўражанне. Цэласная натура. □ У лепшых сваіх творах паэт дасягае адзінства паміж формай і зместам, а гэта робіць твор цэласным і сапраўды мастацкім.«Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
jedyny
jedyn|y
1.адзіны;
~y w swoim rodzaju — адзіны ў сваім родзе;
~e, co mnie pociesza, to ... — адзінае, што мяне радуе (цешыць), гэта...;
2. незаменны; неацэнны; лепшы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Мяншэць, меншаць ’рабіцца меншым’ (ТС). Укр.мёншати, рус.смал.меньшёть, пск.цвяр.меньшить. Разам з польск.mniejszeć ’тс’ складаюць адзіны арэал лексемы, утворанай ад прыслоўя менш. На іншай слав. тэрыторыі — з прыстаўкамі або ад меней.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
карцёжнік, ‑а, м.
Разм. Заўзяты ігрок у карты. Усхадзіліся карцёжнікі. Ці то не падзялілі банка, ці то хто зжульнічаў з іх.Лынькоў.Калі стары Карповіч памёр, як адзіны сын, заядлы карцёжнік, прайграў у карты маёнтак другому карцёжніку.Рунец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэгла́н,
1.нескл.прым. Скроены так, што рукаў складае з плячом адно цэлае. Рукаў рэглан. Пальто рэглан.
2.узнач.наз.рэглая, ‑а, м.Разм. Паліто, куртка такога пакрою. Штурман быў адзіны чалавек у палку, які хадзіў у даваенным рэглане.Алешка.
[Англ. raglan.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уніта́рны
(фр. unitaire, ад лац. unitas = адзінства)
аб’яднаны, адзіны, які ўтварае адно цэлае (напр. у-ая дзяржава).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
мані́зм
(фр. monisme, ад гр. monos = адзін, адзіны)
філасофскае вучэнне, якое лічыць асновай быцця адзін пачатак — матэрыю або дух (параўн.дуалізм, плюралізм 1).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)