курулта́й, ‑я, м.

З’езд, агульны сход у некаторых мангольскіх і цюркскіх народаў.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднагало́сны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, аднадушны; прыняты ўсімі ўдзельнікамі сходу, пасяджэння і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульна...

Першая састаўная частка складаных прыметнікаў у знач.:

1) агульны для чаго-н. (што выражана другой часткай), напр.: агульнасаюзны, агульнанародны;

2) уласцівы ўсім; датычыцца ўсіх, усяго, самага істотнага, напр.: агульнавядомы, агульнатэарэтычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ито́говый

1. бухг. падраху́нкавы; (общий) агу́льны;

2. (обобщающий) падагульня́ючы;

ито́говое заня́тие падагульня́ючыя заня́ткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

найбо́льшы прил. превосх. ст. са́мый большо́й, наибо́льший;

○ агу́льны н. дзе́льнік — мат. о́бщий наибо́льший дели́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gesámtansicht

f - агу́льны від

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неўро́з, ‑у, м.

Функцыянальнае расстройства, захворванне цэнтральнай нервовай сістэмы. Неўроз сэрца. Агульны неўроз.

[Ад грэч. neuron — валакно, нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульнаеўрапе́йскі, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсёй Еўропы; які пашыраецца на ўсю Еўропу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульнакалга́сны, ‑ая, ‑ае.

Агульны для ўсяго калгаса; які аб’ядноўвае ўсіх калгаснікаў. Агульнакалгасны сход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суку́пны, ‑ая, ‑ае.

Аб’яднаны, сумесны, агульны. Сукупныя намаганні.

•••

Сукупны грамадскі прадукт гл. прадукт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)