chalk [tʃɔ:k] n. мел, крэ́йда

♦

as different as chalk and cheese;

like/as chalk and cheese нічо́га агу́льнага/супо́льнага;

by a long chalk нашма́т, намно́га; зна́чна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раке́тніца, ‑ы, ж.

Спецыяльнае прыстасаванне для пуску ракет (у 1 знач.). [Багун] яшчэ раз абдумаў план усёй аперацыі, успомніў, што ён павінен даць чырвоную ракету — знак агульнага наступлення, абмацаў у кішэні .. ракетніцу і пакрочыў далей. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнасо́ценства, ‑а, н.

Гіст. Ідэалогія чарнасоценцаў; рэакцыйнасць і шавінізм. Лабановіч стаў за стол і пачаў пісаць невялічкае апавяданне, вельмі памяркоўнае, не было ў ім рэвалюцыйнасці, але не мела яно і нічога агульнага з чарнасоценствам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кахе́ксія

(гр. kacheksia)

стан агульнага знясілення арганізму, які развіваецца пры галаданні або цяжкіх парушэннях абмену рэчываў, хранічных захворваннях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перфу́зія

(лац. perfusio = уліванне)

прапусканне крыві або раствору праз сасуды ізаляванага або выключанага з агульнага кола кровазвароту органа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

публікава́ць

(польск. publikować, ад лац. publicare)

1) аб’яўляць для агульнага ведама праз друк;

2) выдаваць які-н. твор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прыва́тны в разн. знач. ча́стный;

заключэ́нне ад ~нага да агу́льнага — заключе́ние от ча́стного к о́бщему;

~ная ўла́снасць — ча́стная со́бственность;

~ная асо́ба — ча́стное лицо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

general hospital

1) шпіта́ль агу́льнага ты́пу

2) вайско́вы шпіта́ль, у які́ пераво́зяць хво́рых або́ ра́неных з паляво́га шпіталю́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

назо́ўнік, ‑а, м.

1. Часціна мовы, якая абазначае прадмет, мае катэгорыю роду і змяняецца па склонах і ліках.

2. У матэматыцы — лік у дробах, які паказвае, на колькі частак падзелена адзінка.

•••

Прывесці да агульнага назоўніка гл. прывесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карыста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. карыстацца (у 1 знач.). Зручны для карыстання. Месцы агульнага карыстання. □ — У дакуменце павінна быць напісана, што памешчык Абхазава адмаўляецца ад карыстання лесам і лугам, якія ён захапіў у сялян Сабакучава. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)