Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
«ВІ́ЦЕБСКІ СШЫ́ТАК»,
гістарычны навук.-папулярны часопіс. Выходзіць з 1995 у Віцебску на бел. мове. Заснавальнікі: Віцебскі абл. краязн. музей, Віцебскае абл. краязн. аб’яднанне. Асвятляе пытанні гісторыі і культуры Віцебшчыны, публікуе малавядомыя факты, крыніцы матэрыяльнай і духоўнай культуры рэгіёна.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
халадзе́цм.абл.кул. Sülze f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
гавя́даж.абл.зборн. Ríndvieh n -(e)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
падаро́жнікIIм.бат.абл.гл. трыпутнік
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бала́кацьразм.абл. schwátzen vi, pláudern vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дыхто́ўнапрысл.разм.абл. gut; háltbar, gedíegen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Пал ’страсць, заўзятасць’; абл. ’павышаная тэмпература цела пры хваробе; гарачка’ (ТСБМ), ’спёка’ (Касп.), ’гарачка’ (Сл. ПЗБ, Мат. Гом.). Рус.пал ’стэпавы, лясны пажар’. Бязафіксны дэрыват ад паліць (гл.) (Фасмер, 3, 190).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
чатырохшчэ́лепныя, ‑ых.
Абл. Чатырохжаберныя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Жытло́абл. ’жыллё’. Укр.житло́ ’тс’. Суфікс ‑ло далучыўся да асновы жит‑, выдзеленай у зах.-рус. з жити, житие, магчыма, пад уздзеяннем (па ўзору) свѣтло ці польск. слоў на ‑tło: уст.miotło, wiertło.