літыя́, ‑і, ж.

Спец.

1. Кароткае царкоўнае богаслужэнне.

2. Абрад у хрысціянстве, адпяванне нябожчыка.

[Ад грэч. lité — просьба, маленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магнето́н, ‑а, м.

Спец. Адзінка вымярэння магнітнага моманту, прынятая ў атамнай і ядзернай фізіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадуля́тарны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да мадуляцыі (у 2 знач.). Мадулятарная лямпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макрацэфа́л, ‑а, м.

Спец. Чалавек з вялікай або падоўжанай спераду назад галавой; проціл. мікрацэфал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюр, ‑у, м.

Спец. Тонкая празрыстая папера, накрытая клеевым слоем, якая ўжываецца ў літаграфіі.

[Фр. pelure.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поліўрэта́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да поліурэтану. // Зроблены з поліурэтану. Поліурэтанавае пакрыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поліфані́я, ‑і, ж.

Спец. Адначасовае спалучэнне ў вакальным або інструментальным творы некалькіх галасоў; многагалоссе.

[Грэч. polyphōnia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праекты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да праекцыі (у 1 знач.). Праектыўная геаметрыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць, прызначаны для паніжэння напружання электрычнага току. Паніжальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паралагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да паралагізму, які з’яўляецца паралагізмам. Паралагічны вывад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)