мяздра́, ‑ы, ж.

1. Спец. Падскурная клятчатка ў жывёл.

2. Левы, адваротны бок шкуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набіва́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Спец. Тканіна з набіўным узорам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падва́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. падварыць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да падкоса; які мае падкосы. Падкосная сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падчы́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. падчытаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Спец. Абабіць шалёўкай з ніжняга боку. Падшаляваць столь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лабіялізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

Спец.

1. Стаць (станавіцца) лабіялізаваным.

2. Падпасці пад лабіялізацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лампіён, ‑а, м.

Спец. Ліхтар з каляровай паперы або шкла для асвятлення ці ілюмінацыі.

[Фр. lampion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліграі́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ліграіну. // Які ўтрымлівае ліграін. Ліграінавы растваральнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літахрамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец. Друкаваць літаграфскім спосабам у фарбах. Літахраміраваць рысунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)