зло́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які мае зло на каго-н.; вораг.

Сябры і злоснікі.

|| ж. зло́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. зло́сніцкі, -ая, -ае.

Злосніцкія нагаворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

злуча́льны, -ая, -ае.

Які служыць для злучэння, змацавання чаго-н.

Злучальная тканка (тканка жывёльнага арганізма). Злучальныя галосныя (у складаных словах, напр., «а» ў слове скуралуп). Злучальныя злучнікі (у граматыцы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

інтрыга́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (неадабр.).

Чалавек, які займаецца інтрыгамі (у 1 знач.).

Палітычны і.

|| ж. інтрыга́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. інтрыга́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

каза́хі, -аў, адз. каза́х, -а, м.

Народ цюркскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Казахстан.

|| ж. каза́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.

|| прым. каза́хскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

калабарацыяні́ст, -а, Мі́сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Здраднік, які супрацоўнічае з ворагамі сваёй радзімы ў час яе акупацыі.

Калабарацыяністы часоў Другой сусветнай вайны.

|| прым. калабарацыяні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кама́ндны, -ая, -ае.

1. гл. каманда.

2. Камандзірскі, які мае адносіны да камандавання.

К. састаў.

Камандная вышыня — мясцовасць, якая ўзвышаецца над наваколлем і дае войскам рад пераваг перад праціўнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

капуцы́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Манах рымска-каталіцкага францысканскага ордэна, які носіць плашч з капюшонам.

|| ж. капуцы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. капуцы́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

карэ́нішча, -а, н.

1. Падземнае сцябло шматгадовых травяністых раслін, якое адрозніваецца ад кораня наяўнасцю недаразвітага лісця.

2. Асноўны, галоўны корань дрэва, які з’яўляецца працягам ствала.

|| прым. карэ́нішчавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

насто́льны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для стала, прыстасаваны для таго, каб быць на стале.

Настольная лямпа.

Настольныя гульні.

2. перан. Які заўсёды патрэбны (пра кнігі).

Тлумачальны слоўнік — настольная кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

начны́, -а́я, -о́е.

1. гл. ноч.

2. Такі, які бывае ноччу

Начная праца.

Н. цягнік.

3. Такі, актыўнасць якога прыпадае на ноч (аб некаторых жывёлах, насякомых, раслінах).

Начная птушка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)