рэстара́цыя, ‑і, ж.

Уст. Тое, што і рэстаран. Шмат было рэстарацый, кавярань, бараў як у цэнтры, так і па ўсім горадзе. Гарэцкі.

[Фр. restauration.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саланава́ты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і саленаваты. Віктар з найвялікшай асалодай угрызаецца маладымі зубамі ў крыху ўвільготнены, саланаваты з кіслінкай сухар. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салявы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да солі (у 1, 4 знач.). Салявы раствор. Салявы абмен.

2. Тое, што і саляварны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самалі́йцы, ‑аў; адз. самаліец, ‑лійца, м.; самалійка, ‑і, ДМ ‑лійцы; мн. самалійкі, ‑ліек; ж.

Тое, што і самалі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаро́бкавы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і самаробны. Палаткі лагера прыціхлі, Начным агорнутыя сном. Салдат спакой вартуе іхні Пад самаробкавым «грыбком». Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаскі́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Тое, што і самазвал. Бетонамяшалкі праз роўныя прамежкі часу выкідалі гатовы замес у жалезныя кузавы самаскідаў. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́льтэрскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: сельтэрская вада — мінеральная саляна-вуглякіслая вада. // у знач. наз. се́льтэрская, ‑ай, ж. Тое, што і сельтэрская вада.

[Ад назвы крыніцы ў сяле Selters у Германіі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смажэ́нне, ‑я, н.

Разм. Тое, што і смажаніна. [Антаніна Міхайлаўна:] — Давайце крыху перакусім. Закаштуйце майго смажэння і скажыце, ці падыходжу я ў кухаркі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сме́тнішча, ‑а, н.

Разм. Тое, што і сметнік. Выкінуць чаравік на сметнішча. // Звалка, месца, куды звозяць рознае смецце. Адвесці ўчастак для сметнішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́ртнасць, ‑і, ж.

1. Тое, што і гатунковасць. Сортнасць тавараў.

2. Прыналежнасць да высокага або каштоўнага сорту (пра культурныя расліны). Сортнасць пшаніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)