фотатэадалі́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фотатэадаліта. // Зроблены з дапамогаю фотатэадаліта. Фотатэадалітныя здымкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фу́мель, ‑я, н.

Спец. Шавецкі інструмент, які ўжываецца для надання абутку бліскучай і гладкай паверхні.

[Ням. Fummel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хімі́зм, ‑у, м.

Спец. Хімічная прырода якога‑н. рэчыва, з’явы, працэсу. Хімізм крыві. Хімізм расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

холадаге́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Спец. Хімічны раствор у халадзільных устаноўках, які выкарыстоўваецца для ахаладжэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храпаві́к, ‑а, м.

Спец. Зубчасты механізм, які перадае вярчэнне толькі ў адным кірунку; храпавы механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́кля, ‑і, ж.

Спец. Сталёвая пласціна з вострым, спецыяльна заточаным кантам, якая прымяняецца для цыклявання.

[Ад ням. Ziehklinge.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыро́з, ‑у, м.

Спец. Зморшчванне і дэфармацыя органа ў выніку разрастання ў ім злучальнай тканкі.

[Ад грэч. kirros — жоўты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэментацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць, прызначаецца для цэментацыі (у 1, 2 знач.). Цэментацыйная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэменты́т, ‑у, М ‑тыце, м.

Спец. Хімічнае злучэнне жалеза з вугляродам. Цэментыт першасны. Цэментыт другасны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягаме́р, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння сілы цягі ў топках, катлах ці вентыляцыйных канструкцыях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)