габеле́н

(фр. gobelin, ад Gobelin = уласнае імя)

1) насценны дыван ручной работы з вытканай на ім карцінай, узорам;

2) шчыльная абівачная дэкаратыўная тканіна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дзюшэ́с

(фр. duchesse = літар. князёўна)

1) сорт дэсертных груш з сакавітай салодкай мякаццю;

2) цукеркі з грушавай начынкай;

3) бліскучая тканіна тыпу атласу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дыягана́ль​2

(англ. diagonal < лац. diagonalis, ад гр. diagonis = які ідзе ад вугла да вугла)

шчыльная баваўняная або шарсцяная тканіна з косымі рубчыкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэдэро́н

[ням. Dederon, ад ням. DDR (Deutsche Demokratische Republik) = Германская Дэмакратычная Рэспубліка]

штучнае валакно, падобнае на капрон, а таксама тканіна з гэтага валакна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэрмаці́н

(фр. dermatine, ад гр. derma, -atos = скура)

штучная скура, тканіна з нітрацэлюлозным (гл. нітрацэлюлоза) пакрыццём для абіўкі мэблі, пераплёту кніг і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

махро́вы

1. (пра тканіну):

махро́вы ручні́к Frottíerhandtuch n -(e)s, -tücher, Frottéehandtuch n;

махро́вая ткані́на Frottée n, m - і -s, -s;

2. разм (заўзяты, страшэнны) Erz-; éingefleischt, erbíttert;

махро́в рэакцыяне́р Érzreaktionär m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канва́

(фр. canevas)

1) рэдкая сятчатая баваўняная або льняная тканіна, якая служыць асновай пры вышыванні;

2) перан. аснова чаго-н. (напр. сюжэтная к. рамана).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

textile

[ˈtekstaɪl]

1.

adj.

1) тка́ны

Cloth is a textile fabric — Палатно́ — гэ́та тка́ны матэрыя́л

2) тка́цкі

the textile art — тка́цтва n., тка́цкае ўме́льства або́ маста́цтва

2.

n.

ткані́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пу́рпур ’ярка-чырвоны колер, фарба’ (ТСБМ), ст.-бел. пурпура ’тс’; сюды ж пурпуро́вачка (пра дзяўчыну) (карэліц., Марц.). Запазычана з ням. Purpur праз рус. пу́рпур ’тс’, або з лац. purpura, магчыма, праз польск. purpura (параўн. Булыка, Лекс. запазыч., 111), вядомага з XVI ст. (Банькоўскі, 2, 966), што ўзыходзяць да грэч. πορφύρα ’фарба з соку мідыі; тканіна, афарбаваная гэтым сокам’, што ў сваю чаргу паходзіць з невядомай палеабалканскай мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́дчык 1 ’рэдка сатканая тканіна, марля’ (Бяльк., Жд. 2; чач., Жыв. НС, Мат. Гом., Нас.), рэдчак ’тс’ (ПСл), рэччакі ’тс’ (паст., Сл. ПЗБ). Да рэдкі (гл.).

Рэ́дчык 2 ’чапец (складка брушыны)’ (чач., Жыв. НС, Шатал.). Магчыма, семантычны перанос паводле знешняга падабенства, ад назвы рэдка сатканай тканіны (гл. рэдчык 1) на другі аддзел страўніка жвачных — сетка (гл.), а потым і на частку брушыны. Да рэдкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)