род³, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Граматычны клас слоў, які характарызуецца пэўнымі склонавымі канчаткамі і асаблівасцямі дапасавання.
Назоўнікі мужчынскага, жаночага і ніякага роду.
|| прым. ро́давы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сло́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Лексіка, сукупнасць слоў той ці іншай мовы, дыялекту, якой-н. сацыяльнай групы, асобнага пісьменніка і пад.
2. Даведачна-інфармацыйнае выданне, якое змяшчае словы (або марфемы, словазлучэнні, ідыёмы і пад.), размешчаныя ў пэўным парадку, тлумачыць значэнні ўключаных адзінак, дае розную інфармацыю пра іх ці іх пераклад на іншую мову або паведамляе звесткі аб прадметах, абазначаемых словамі.
Тлумачальны с.
Беларуска-рускі с.
Дыялектны с.
С. мовы Якуба Коласа.
Энцыклапедычны с.
Этымалагічны с.
Гістарычны с. беларускай мовы.
3. Спіс слоў для слоўніка; рэестр.
○
Частотны слоўнік — тып слоўніка, у якім даюцца лічбавыя характарыстыкі ўжывальнасці слоў (словаформ, словазлучэнняў) у якой-н. мове.
|| прым. сло́ўнікавы, -ая, -ае.
Слоўнікавая работа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
АПА...
(ад грэч. apo з, ад, без),
першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае адмаўленне, страту, адсутнасць чаго-н., паходжанне з чаго-н., выдаленне, напр., апагамія, апаміксіс.
т. 1, с. 411
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лексіко́н, ‑а і ‑у, м.
1. ‑а. Уст. Слоўнік.
2. ‑у. Запас слоў і выразаў. [Білі Койфер] ніколі не дапускаў думкі, што ў жыцці можа не пашанцаваць, нават слова гэтага не было ў яго лексіконе. Шамякін. [Буцкевіч:] Малавата слоў у тваім лексіконе, хоць ты і паэт. Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бенза...,
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: бензін, бензінавы, напрыклад: бензабак, бензакалонка, бензасховішча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бліц...,
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: «вельмі хуткі», «маланкавы», напрыклад: бліцтурнір, бліцпаход.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вагона...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на прыналежнасць або адносіны да вагона, напрыклад: вагонабудаўнічы, вагонарамонтны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агія...,
Першая частка запазычаных складаных слоў царкоўнага паходжання, якая адпавядае слову «святы», напрыклад: агіябіяграфія, агіяграфія і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анто́німы, ‑аў; адз. антонім, ‑а, м.
Пары слоў з процілеглым значэннем: праўда — хлусня, дабро — зло і пад.
[Ад грэч. anti — супраць і onyma — імя, назва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арг...,
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «арганізацыйны», напрыклад: аргкамітэт, аргбюро, аргпытанне, аргсакратар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)