потолка́ться разг.

1. пашту́рхацца, патаўха́цца;

2. (походить) пахадзі́ць; (побродить) паблука́ць;

3. (толкнуться несколько раз, пытаясь войти) прост. пасту́каць;

потолка́ться в дверь пасту́каць у дзве́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перестреля́ть сов.

1. (всех, многих) пастраля́ць, перастраля́ць;

2. (ещё раз) перастраля́ць;

3. (израсходовать стрельбой) разг. расстраля́ць, перастраля́ць;

перестреля́ть все́ патро́ны перастраля́ць (расстраля́ць) усе́ патро́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Раз’юры́цца ’разгуляцца’, ’раззлавацца, раз’юшыцца’ (Нас.; ашм., іўеў., Сл. ПЗБ), ’раздурэцца’, ’разгуляцца’ (Сцяшк. Сл.), разъюры́тсь ’раздражніць’ (Шпіл.), разʼюры́цца ’распаліцца палавой страсцю’, разʼюраны ’той, каго ахапіў непамерны шал’ (слонім., Жыв. НС), розʼюры́цца ’раз’юшыцца’ (ТС). Ад раз- і юр, юры́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́счынак (росчынок) ’рашчына’ (хойн., Мат. Гом.). Можна дапусціць уплыў польск. мовы (rozczyn ’тс’ з суф. *‑ъkъ > ‑ок). Аднак вядома і польск. rozczyna ’тс’. Да раз‑/рос‑ (< прасл. *orz‑) і чыніць < прасл. *činiti ’рабіць’ (гл.). Параўн. укр. ро́зчин ’раствор’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тады́-сяды́ ’час ад часу, калі-нікалі, іншы раз’ (ТСБМ), ’часам, калі-нікалі’ (Касп., Варл.). Рыфмаванае спалучэнне да тады (гл.), параўн. сюды‑туды, туды‑сюды, гл. сюды, туды. Другая частка спалучэння ўзыходзіць да ўказальнага займенніка *sь, гл. сей.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

праду́маць

1. (абдумаць) durchdénken* vt; gründlich náchdenken* (што-н. über A); (réiflich) überlégen vt;

праду́маць яшчэ́ раз noch éinmal durch den Kopf géhen lássen*;

2. (некаторы час) dénken* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дысгармо́нія

(ад гр. dys = раз-, не- + harmonia = сувязь, сугучнасць)

1) парушэнне гармоніі, адсутнасць сугучнасці, немілагучнасць;

2) разлад, няўзгодненасць, парушэнне адпаведнасці чаго-н. чаму-н. (напр. д. колераў у пейзажы)

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

падка́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Тое, што і падказ. Бацьку гэтыя падказкі толькі яшчэ больш распалілі. Якімовіч. На гэты раз Рыгорка адразу пачуў падказку, радасна ўскінуў галаву. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыко́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выкалаць усё, многае. Нізка навіслыя галіны, ужо амаль голыя, раз за разам сцябалі па твары, і я трымаў рукі перад сабою, каб не павыколваць вачэй. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напа́дацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Упасці многа раз. Міхась успомніў, як ён упершыню выйшаў з канькамі на лёд.. Ён так нападаўся тады і змарыўся, што назаўтра ледзьве з пасцелі падняўся. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)