седлаві́на, ‑ы, ж.

1. Прагіб у спіне жывёлін (пераважна ў коней). // Упадзіна на носе. На пераноссі, на самай седлавіне яго, рассыпаны кроплі, як на цецеруковым яйку, кроплі рабаціння. Баранавых.

2. Прадаўгаватая ўпадзіна паміж дзвюма высокімі вяршынямі ў горным хрыбце. У седлавіне, напэўна, быў перавал, туды вяла сцежка. Быкаў. // Участак дарогі з прадаўгаватым прагібам. Партызаны-сігнальшчыкі, якія спецыяльна былі выстаўлены ўсцяж усёй седлавіны дарогі, раз-пораз папярэджвалі. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВЕ́ДЫ,

народ, карэннае насельніцтва Шры-Ланкі (пераважна ўсх. правінцый). Каля 1 тыс. чал. (1987). Належаць да ведоіднай расы. Мова індаіранскай групы. Сярод вернікаў пераважаюць будысты і індуісты.

т. 4, с. 57

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

slant

[slænt]

1.

v.i.

1) нахіля́цца, схіля́цца

Most handwriting slants to the right — Лі́тары на пісьме́ перава́жна схіля́юцца напра́ва

2) насьвятля́ць тэндэнцы́йна

2.

n.

1) спад, схіл -у m.

a sharp slant — стро́мкі схіл

2) нахі́л -у m., схі́льнасьць f.

3) informal тэндэ́нцыя f.

3.

adj.

пахі́лы, пака́ты

- on the slant

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АЎЕ́СКІ ХВАРО́БА,

несапраўднае шаленства, інфекцыйны бульбарны параліч, шалёная кароста, свербавая чума, вострая інфекцыйная вірусная хвароба жывёл. Выклікаецца фільтроўным вірусам. Характарызуецца пашкоджаннем ц. н. с., органаў дыхання, моцным свербам у месцы пранікнення ўзбуджальніка. Да аўескай хваробы ўспрыімлівыя свінні (пераважна парасяты-сысуны), буйн. раг. жывёла, козы, авечкі, сабакі, каты, лісы, пясцы, норкі і інш. Крыніца інфекцыі — хворая жывёла і вірусаносьбіты (найчасцей грызуны). На Беларусі аўеская хвароба здараецца ўсюды, пераважна ўвосень і ў пач. Зімы.

т. 2, с. 86

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

анфе́льцыя

(н.-лац. ahnfeltia)

чырвоная водарасць класа фларыдэевых, якая пашырана пераважна ў халодных морах; выкарыстоўваецца для атрымання агару

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

апа́л

(лац. opalus < гр. opallios, ад санскр. upala = каштоўны камень)

мінерал класа сілікатаў пераважна белага або шэрага колеру-

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

афіябо́л

(н.-лац. ophiobolus)

сумчаты грыб сям. плеяспоравых, які развіваецца на адмерлых сцёблах і лісці пераважна травяністых раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бу́нгала

(англ. bungalow, ад інд. bangla)

лёгкая загарадная пабудова з верандамі ў трапічных краінах, пераважна ў Індыі, Малайі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вара́н

(фр. varan, ад ар. varan)

буйная драпежная яшчарка, якая водзіцца пераважна ў тропіках і субтропіках Усх. паўшар’я.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гастарба́йтар

(ням. Gastarbeiter = рабочы-эмігрант)

замежны рабочы, які прыцягваецца на працу прамыслова развітымі краінамі, пераважна са слабаразвітых краін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)