ско́расць ж., в разн. знач. ско́рость;

вялі́кая с. — больша́я ско́рость;

мала́я с. — ма́лая ско́рость;

узраста́ючая с. — возраста́ющая ско́рость;

сярэ́дняя с. — сре́дняя ско́рость;

каро́бка скарасце́й — коро́бка скоросте́й;

касмі́чная с. — косми́ческая ско́рость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алігапсо́нія

(англ. oligopsonia, ад гр. oligos = нешматлікі, нязначны + opsonia = закупка прадуктаў)

сітуацыя на рынку, пры якой даволі абмежаванай колькасці пакупнікоў процістаіць вялікая колькасць прадаўцоў (вытворцаў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кіт1

(гр. ketos)

1) вялікая марская млекакормячая жывёліна;

2) перан. адна з галоўных асоб у якой-н. справе (напр. кіты сучаснай фізікі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

махая́на

(санскр. mahajana = вялікая калясніца)

адзін з двух кірункаў у будызме (побач з хінаянай; паслядоўнікі якога лічаць магчымым дасягненне нірваны не толькі манахамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ме́гаран

(гр. megaron = вялікая зала)

тып старажытнагрэчаскага жылля ў выглядзе прамавугольнай пабудовы з порцікам у тарцы, за якім змяшчалася зала з ачагом пасярэдзіне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

iniquity

[ɪˈnɪkwəti]

n., pl. -ties

1) вялі́кая несправядлі́васьць

2) зло n.; грэх граху́ m.

3) злы або́ несправядлі́вы ўчы́нак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abundance

[əˈbʌndəns]

n.

1) даста́так -ку m.; бага́цьце n.

2) вялі́кая ко́лькасьць; празьме́рнасьць f., збы́так -ку m.

- in abundance

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Банду́ра1. Рус. банду́ра, укр. банду́ра (з XVIII ст.). Запазычанне з польск. bandura ’тс’ < італ. pandura < лац. padūra < грэч. πανδοῦρα ’цытра, кіфара’. Фасмер, 1, 120; Брукнер, 14; Бернекер, 42; Міклашыч, 7; Рыхардт, Poln., 33; Кюнэ, Poln., 43; Рудніцкі, 72. Параўн. яшчэ Шанскі, 1, Б, 33.

Бандура2 ’занадта вялікая рэч’ (Яўс.). Мабыць, метафарычнае ўжыванне слова банду́ра, ’музычны інструмент (гл.). Рус. банду́ра ’тс’ і ’тоўстая нехлямяжая жанчына высокага росту’. Параўн. значэнні слова басэ́тля ’музычны інструмент’, вялікая дзяжа’, ’мажная жанчына’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Макатоўша (груб.) ’галава’ (петрык. Мат. Гом.), маз. макото́ўша (З нар. сл.) — пераноснае з макацёр(т) (гл.) ’вялікая пасудзіна, у якой церлі (таўклі) мак’. Да мак (гл.) і таўчы́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Масі́ў ’горнае ўзвышша аднароднай геалагічнай будовы’, ’вялікая прастора, аднародная паводле якіх-небудзь прыкмет’ (ТСБМ). З польск. або з рус., у якія з франц. massif ’цяжкавагавы’ (SWO, 458; Лёхін, 428).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)