Клак1 ’пыж’ (ТСБМ). Укр.клак ’пакулле, пачассе’, польск.kłak ’тс’, ’зблытаныя валасы’, ’пучок’, чэш.klaký ’адзенне’. Бел.клак ’пыж’ можна лічыць калькай з польск.pakul ’тс’ (гл. Кюнэ, Poln., 65).
Клак2 ’сцяг’ (Мат. Гом.). Гл. клак1. У адрозненне ад клак1 гэта слова можна разглядаць як генетычна звязанае з іншымі славянскімі паралелямі. Гл. таксама клок.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Раску́рстаць (раску́рштаць, раску́страць) ’разбудзіць, раскатурхаць’ (Сл. ПЗБ), раску́рстацца ’прыйсці да памяці’ (Варл., Сл. ПЗБ). Да ку́рстацца2 ’корпацца, церабіцца’ (гл.), для якога прапануецца крыніца ў літ.kùrstytis ’спяшацца’, што цяжка вытлумачыць у семантычным плане. Магчыма ўзыходзіць да прасл.*kustrati, параўн. славен.razkuštrati ’узбіць, разлахмаціць валасы’, славац.kustriť, kuštriť ’трапаць, растрапаць’ і інш. (гл. ЭССЯ, 13, 136).
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
абгрунтава́нне, ‑я, н.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. абгрунтавана.
2. Тое, чым што‑н. абгрунтоўваецца; довад, доказ. Падняўся Малашанка, звыклым жэстам прыгладзіў валасы, напісаў чырвоным алоўкам на паперы нейкія лічбы і пачаў гаварыць, без адступленняў, як некаторыя, без тэарэтычных абгрунтаванняў — адразу аб справе.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблупі́цца, ‑лупіцца; зак.
Абдзерціся, адваліцца (пра верхні слой чаго‑н. — кару, скуру, фарбу і інш.). Аблупілася фарба — не падымаліся рукі, каб паднавіць яе.Шахавец.Валасы ў дзяўчыны выцвілі, твар загарэў, аж чорны стаў, а нос аблупіўся.Васілёнак.// Адпасці кавалкамі, абсыпацца (пра тынк і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шасціме́сячны, ‑ая, ‑ае.
1. Які працягваецца шэсць месяцаў. Шасцімесячныя курсы.// Разлічаны на шэсць месяцаў. Жанчына ішла, горда ўскінуўшы галаву, валасы ў яе былі ў дробных кудзерках — шасцімесячная завіўка.Арабей.
2. Узростам у шэсць месяцаў. Шасцімесячнае дзіця.
3. Які належыць за шэсць месяцаў. Шасцімесячны аклад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастры́гчысов.
1.в разн. знач. постри́чь;
п. валасы́ — постри́чь во́лосы;
п. ў мана́хі — постри́чь в мона́хи;
2. (всех, многих) остри́чь; перестри́чь;
п. ўсіх аве́чак — перестри́чь всех ове́ц
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
comb out[ˌkəʊmˈaʊt]phr. v. право́дзіць чы́стку (ва ўстанове і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
red2[red]adj.infml
1. чырво́ны;
a beautiful red rose прыго́жая чырво́ная ру́жа;
We painted the door bright red. Мы пафарбавалі дзверы ў ярка-чырвоны колер.
2. ры́жы, руды́;
red hair ры́жыя валасы́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
БІЯЦІ́Н, вітамін H,
C10H16O3N2S, гетэрацыклічнае арган. злучэнне, якое ўтвараецца вышэйшымі раслінамі і мікробамі; у чалавека і большасці жывёл — мікрафлорай кішэчніка; сінтэзаваны штучна. Малекула біяціну мае тыяфенавае кольца, злучанае з рэшткамі мачавіны і валяр’янавай к-ты. Бясколерныя ігольчастыя водарастваральныя крышталі з tпл 230—232 ºC. Устойлівы да святла, награвання, кіслароду паветра, разбаўленых к-т. Найб. колькасць біяціну ў мясе, печані, нырках, яечным жаўтку, малацэ, дражджах, памідорах, соі, бобе, шпінаце. Уваходзіць у састаў ферментаў, якія рэгулююць абмен тлушчаў і бялкоў. Пры недахопе біяціну ў арганізме з’яўляецца мышачная слабасць, параліч, хваробы скуры, выпадаюць валасы, затрымліваецца рост. Сутачная норма біяціну для дарослага чалавека 0,01—0,025 мг.