Verbum

прыдзеясло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца пры дзеяслове, залежыць ад дзеяслова. Прыдзеяслоўная часціца. Прыдзеяслоўнае кіраванне.

прыпы́л, ‑у, м.

Спец. Дробны вугальны або графітны пыл, якім прысыпаюць унутраную паверхню ліцейнай формы.

прэдыкаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да прэдыката, з’яўляецца прэдыкатам. Прэдыкатыўная функцыя. Прэдыкатыўныя прыслоўі.

прэферэ́нцыя, ‑і, ж.

Спец. Перавага, прывілея, ільгота, якая даецца каму‑н. Гандлёвыя прэферэнцыі. Эканамічныя прэферэнцыі.

[Ад лац. praeferentia — перавага.]

псеўдамарфо́за, ‑ы, ж.

Спец. Мінеральнае ўтварэнне, форма якога не адпавядае яго ўнутранай будове і саставу.

[Ад псеўда і грэч. morphē — форма.]

псіхагене́з, ‑у, м.

Спец. Вучэнне аб паходжанні і развіцці пачуццяў, мовы і разумовых здольнасцей чалавека.

птамаі́н, ‑у, м.

Спец. Арганічнае атрутнае рэчыва, якое ўтвараецца ў працэсе гніення бялкоў; трупная атрута.

[Ад грэч. ptōma — труп.]

пуцепагру́зчык, ‑а, м.

Спец. Самаходная чыгуначная платформе, якая служыць для пагрузкі сабраных звёнаў чыгуначных рэек.

распа́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. распарваць — распарыць (у 1 знач.).

рацінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Спец. Завіць (завіваць) ворс на шарсцяной тканіне.

[Ад фр. ratiner.]