*Ліхамы́слы, ліхамы́слый ’зламысны’ (Яруш.), рус. (Мард. АССР) лихомы́сный ’які наносіць шкоду, страты’. Прасл. lixomyslьnъjь (Трубачоў, Эт. сл., 15, 94). Да лі́ха і мы́сліць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мажор ’музычны лад, які мае бадзёрую гукавую афарбоўку’, (разм.) ’вясёлы, радасны настрой’ (ТСБМ) — запазычана праз рус. мову з франц. majeur < італ. maggiore ’большы’, ’вышэйшы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Маладжа́вы, молоджа́ву ’які выглядае маладзей сваіх год’ (ТСБМ, ТС). Укр. молодя́вий, моложа́вий, рус. моложа́вый, польск. młodzawy, młozawy. Прасл. mold‑jь‑avъ. Да малады́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мары́на ’карціна з марскім краявідам’ (ТСБМ). Праз рус. мову з франц. marine ’тс’ (Фасмер, 2, 573). Сюды ж марыніст ’мастак, які малюе такія краявіды’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мелькята́цца ’трапятацца, мільгаць’ (ТС). Да мялька́цца (гл.). Утворана ад назоўніка ⁺мелькот (⁺мелькет), які, відаць, узнік з гукапераймання. Параўн. укр. миль‑миль! для выражэння мільгання.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пу́канка ’груша, яблык, які сам зваліўся з дрэва, паданка’ (Янк. 2; ветк., Мат. Гом.; Растарг.). Ад пу́каць ’падаць’, параўн. у Насовіча: “падать, издавая звук”.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пустазво́н ’балбатун, несур’ёзны чалавек’ (ТСБМ). Відаць, да пусты́ (гл.) і званіць у значэнні ’гаварыць, брахаць’, параўн. рус. дыял. пустазво́нка ’пра сабаку, які пастаянна брэша’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пячо́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да пячоры. Пячорнае скляпенне. Пячорная цемра. // Які жыве ў пячоры. Пячорныя жывёлы. // Які знаходзіцца ў пячоры. Пячорнае возера.
2. Які адносіцца да перыяду, калі людзі жылі ў пячорах. Пячорны чалавек. Пячорны перыяд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
custom
[ˈkʌstəm]
1.
n.
1) звы́чка f., на́вык -у m.
custom to rise early — звы́чка ра́на ўстава́ць
2) звы́чай -ю m.
3) кліенту́ра f.
4) мы́та n. (на і́мпарт)
2.
adj.
1) зро́блены на замо́ву
custom clothes — во́пратка, шы́тая на замо́ву
2) які́ ро́біць на замо́ву
custom tailor — краве́ц, які́ шы́е на замо́ву
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
silent
[ˈsaɪlənt]
adj.
1) спако́йны, ці́хі, бясшу́мны
2) маўклі́вы (пра чалаве́ка)
3) бязгу́чны, які́ не вымаўля́ецца
The “l” in “folk” and “walk” is a silent letter — Лі́тара “l” — у сло́вах “folk” і “walk” не вымаўля́ецца
4) які́ замо́ўчвае, ня зга́двае
The report was silent on that point — У дакла́дзе пра гэ́тую спра́ву ня зга́двалася
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)