малазнаёмы, ‑ая, ‑ае.
Недастаткова знаёмы. Далейшая размова збліжае .. [Лабановіча і Андросаву], рассейвае тое недавер’е і тую асцярожнасць, што замінаюць выяўленню шчырасці і адкрытасці паміж людзьмі, асабліва малазнаёмымі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мало́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Разм. Тое, што і маладзіца; маладуха. І раптам голас: «Эй, Ігнат! Пацеш малодак і дзяўчат». Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
машо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
1. Уст. Тое, што і машна.
2. Скурна-мышачны мяшочак, у якім знаходзяцца мужчынскія палавыя залозы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мро́і, ‑яў; адз. мроя, ‑і, ж.
Тое, што створана фантазіяй; мары, летуценні. У самых смелых і радасных мроях не сягаў я да сённяшніх дзён. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надпі́ска, ‑і, ДМ ‑пісцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпісаць.
2. Тое, што змешчана зверху чаго‑н. напісанага. Надпіска над радком. Зрабіць надпіску.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
назо́льны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і назойлівы. Адзін дзед, які і летам спаў на печы, доўга яшчэ круціўся бяссонна, не мог уцішыць назольны кашаль. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наклёпка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. наклёпваць — накляпаць 1.
2. Тое, што накляпана; накляпаная частка чаго‑н. Наклёпка са сталі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напапала́м, прысл.
Разм. Тое, што і напалам. «А я чула ад Аўдолі, Што папы дзесь раскалолі Усю царкву напапалам — Частка тут, а частка там». Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напу́льснік, ‑а, м.
Павязка, якая накладваецца на тое месца, дзе адчуваецца пульс (для засцярогі ад холаду, ад расцяжэння звязак пры гімнастычных практыкаваннях і г. д.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насты́рлівы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і настырны. — Калі маё пытанне не будзе настырлівым і недалікатным, ці не скажаце вы, якая мэта вашага падарожжа? Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)