Verbum

капата́ж, ‑у, м.

Спец. Від аварыі: перакульванне самалёта цераз насавую частку пры пасадцы або ўзлёце.

[Фр. capotage.]

лабіялізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Спец. Вымавіць (вымаўляць) гукі мовы з лабіялізацыяй.

ларынгаско́п, ‑а, м.

Спец. Прыбор у выглядзе плоскага люстра на доўгім стрыжні для даследавання гартані.

[Ад грэч. larynx — гартань і skopos — наглядальнік.]

ледаскі́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Адтуліна ў плаціне для скідання лёду ў час ледаходу.

лімнало́гія, ‑і, ж.

Спец. Аддзел гідралогіі, які вывучае ўнутраныя воды (азёры, сажалкі і пад. вадаёмы).

[Ад грэч. limnē — стаячая вада, возера і logos — вучэнне.]

мальто́за, ‑ы, ж.

Спец. Цукрыстае рэчыва, якое атрымліваецца пры ўздзеянні соладу на крухмал; соладавы цукар.

[Англ. maltose ад malt — солад.]

ма́рсель, ‑я, м.

Спец. Прамы чатырохвугольны парус на мачце, які падымаецца над ніжнім галоўным парусам.

[Гал. marszeil].]

маршаві́к, ‑а, м.

Спец. Ваеннаслужачы, які адпраўляецца з запасу ў дзеючую армію для яе папаўнення.

мела́нж, ‑у, м.

Спец. Сумесь валокнаў пражы, афарбаваных у розныя колеры; тканіна з гэтай пражы.

[Ад фр. mélange — сумесь.]

меліто́за, ‑ы, ж.

Спец. Цукрыстае рэчыва, якое знаходзіцца ў некаторых раслінах (у эўкаліпце, цукровых бураках).

[Ад грэч. méli (melitos) — мёд.]