аперцэ́пцыя, ‑і, ж.

Спец. Залежнасць успрыняцця ад папярэдняга індывідуальнага вопыту, ранейшых уяўленняў і запасу ведаў.

[Ад лац. ad — пры і perceptio — успрыняцце.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агламера́цыя, ‑і, ж.

Спец. Атрыманне вялікіх кавалкаў з рыхлых дробных руд, пылападобных матэрыялаў шляхам спякання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адганяць — адагнаць (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмы́ўка, ‑і, ДМ ‑мыўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адмываць — адмыць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абка́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. абкатваць — абкатаць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для абпальвання, які служыць для апрацоўкі агнём, тэмпературай. Абпальныя печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абарача́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Здольны вяртацца ў свой першапачатковы, зыходны стан. Абарачальныя працэсы. Абарачальныя рэакцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарано́сіца, ‑ы, ж.

Спец. Пасудзіна, у якой свяшчэннаслужыцель носіць прычасце для прычашчэння па-за царквой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізагра́фія, ‑і, ж.

1. Спец. Дакладнае ўзнаўленне пісьмёнаў, рукапісаў, почыркаў і пад.

2. Кніжн. Іканапіс.

[Ад грэч. isos — роўны і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбінато́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які асноўваецца на камбінаванні. Камбінаторны аналіз у матэматыцы. Камбінаторнае змяненне гукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)