уралі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ураліту; які ўтрымлівае ураліт, зроблены з ураліту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ура́рцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўрартаў, які належыць, уласцівы ім. Урарцкая мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фле́цавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да флецу; які складаецца з флецу. Флецавыя пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фракі́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фракійцаў, які належыць, уласцівы ім. Фракійская конніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

франто́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да франтона; які знаходзіцца на франтоне. Франтоннае акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фры́зскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фрызаў, які належыць, уласцівы ім. Фрызская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуражы́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фуражыра; які складаецца з фуражыраў. Фуражырны атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халдзе́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да халдзеяў, які належыць, уласцівы ім. Халдзейская дзяржава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хамі́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хамітаў, які належыць, уласцівы ім. Хаміцкія мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ханты́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ханты, які належыць, уласцівы ім. Хантыйская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)