conservatory

[kənˈsɜ:rvətɔri]

1.

n., pl. -ries

1) музы́чная кансэрвато́рыя

2) цяплі́ца, аранжарэ́я f.

3) Obsol. склад -у m.; схо́ў -ву m.

2.

adj.

які́ захо́ўвае або́ кансэрву́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

інтраве́рт

(англ. introvert, ад лац. intro = унутр + vertere = паварочваць)

псіх. чалавек, псіхічны склад якога характарызуецца засяроджанасцю на сваім унутраным свеце, замкнутасцю (проціл. экстраверт).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

камбата́нт

(фр. combattant)

асоба ў міжнародным праве, якая ў час вайны ўваходзіць у склад узброеных сіл і непасрэдна прымае ўдзел у ваенных дзеяннях.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ка́льцэкс

(н.-лац. calcex)

лекавы прэпарат, у склад якога ўваходзяць солі хлорыстага кальцыю і уратрапіну, выкарыстоўваецца пры прастудных хваробах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лейцы́н

(н.-лац. leucinum, ад гр. leukos = белы)

арганічнае злучэнне, якое ўваходзіць у склад усіх жывёльных і раслінных бялкоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мента́льнасць

(ад ментальны)

духоўнасць; характэрны для асобы або грамадскай групы спосаб мыслення, яго сацыяльная і біялагічная абумоўленасць; склад розуму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

наасфе́ра

(ад гр. noos = розум + сфера)

абалонка Зямлі, у якой выяўляецца ўплыў чалавека на структуру і хімічны склад біясферы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

петрало́гія

(ад петра- + -логія)

раздзел геалогіі, які вывучае мінералагічны і хімічны склад горных парод, іх структуру і заканамернасці ўтварэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пралі́н

(ад лац. proles = нашчадкі)

амінакіслата, якая ўваходзіць у склад амаль усіх бялкоў і некаторых іншых фізіялагічна важных рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

syllable [ˈsɪləbl] n.

1.ling. склад;

words of one syllable аднаскладо́выя сло́вы

2. : I know every syllable of the matter. Я ведаю кожную дэталь справы.

♦

not a syllable ні гу́ку, ні сло́ва;

in words of one syllable про́ста, я́сна, недвухсэнсо́ўна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)