вуглавы прыметнік

  1. гл. вугал.

  2. Які знаходзіцца на вуглу або ў вуглу.

    • В. дом.
    • В. пакой.
    • В. ўдар (у спорце: удар з вугла поля).

  3. Які мае адносіны да вымярэння вуглоў (спецыяльны тэрмін).

    • В. градус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Мекіта́ць ’знаходзіцца ў стане цечкі (пра авечку)’ (ашм., Сл. ПЗБ). У выніку кантамінацыі лексем мекаць 1 і меркітаваць (гл.). Параўн. чэш. вал. mrkotat ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

custody [ˈkʌstədi] n.

1. апяку́нства, апе́ка; нагля́д

2. а́рышт, зняво́ленне (да суда);

be in custody знахо́дзіцца пад ва́ртай;

take into custody арыштава́ць, пасадзі́ць у ка́меру папярэ́дняга зняво́лення

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

daze​1 [deɪz] n. збянтэ́жанасць; разгу́бленасць; ашаламле́нне

♦

be in a daze знахо́дзіцца ў збянтэ́жаным/ашало́мленым ста́не;

He was in a daze. Ён быў як у дурмане.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

moribund [ˈmɒrɪbʌnd] adj. fml у ве́льмі дрэ́нным ста́не; які́ памірае/выміра́е;

a moribund economy экано́міка, яка́я знахо́дзіцца ў ве́льмі дрэ́нным ста́не;

a moribund patient хво́ры, які́ памірае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

teeter [ˈti:tə] v.

1. гайда́цца на арэ́лях

2. хіста́цца, калыха́цца

3. паку́таваць ад сумне́нняў

♦

teeter on the brink/edge of smth. знахо́дзіцца на мяжы́ чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

анта́рктыка

(гр. antarktikos = які знаходзіцца насупраць поўначы)

паўднёвая палярная вобласць зямнога шара (параўн. Арктыка).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Лятэрачка ’драўлянае маленькае колца калаўрота, якое знаходзіцца побач са шпулькай і перадае ёй руханне вялікага кола’ (рас., Шатал.). З мутэрачка < польск. muterka < ням. Mutter ’гайка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Непрыто́мны ’які страціў прытомнасць, знаходзіцца ў бяспамяцтве’ (Нас., Нік., Оч., Касп., Варл., Сл. ПЗБ, БРС, ТСБМ), ’які не кантралюе свае паводзіны’ (ТС). Ад прыто́мны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пракавуліна ’маленькі завулак, пад’езд да двара’ (Юрч. Фраз. 1). Утворана ад прах (гл.) і вул‑, гл. вуліца, завулак, першаснае значэнне ’тое, што знаходзіцца перад вуліцай’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)