прасто́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прастола. // Уст. У якім знаходзіцца прастол (у 1 знач.). Прастольны горад.

•••

Прастольнае свята гл. свята.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастра́цыя, ‑і, ж.

Стан прыгнечанасці, знямогі, заняпаду псіхічнай актыўнасці, выкліканы цяжкім захворваннем, нервовым расстройствам і інш. Упасці ў прастрацыю. Знаходзіцца ў прастрацыі.

[Лац. prostratio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыху́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца каля хутара. Увечары.. [Міхалкаў] сум павялічвала цішыня з прыхутарскага лесу і яснасць зор на высокім небе. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбира́ться

1. в разн. знач. выбіра́цца; (выпутываться из чего-л. — ещё) разг. выблы́твацца; (о свободном времени — ещё) знахо́дзіцца;

маши́на с трудо́м выбира́ется из гря́зи машы́на з ця́жкасцю выбіра́ецца з гразі́;

выбира́ться из кварти́ры выбіра́цца з кватэ́ры;

выбира́ется свобо́дная мину́та выбіра́ецца (знахо́дзіцца) во́льная міну́та;

2. страд. выбіра́цца; см. выбира́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Tabéllenspitze

f

an der ~ líegen* — спарт. лідзі́раваць, знахо́дзіцца на пе́ршым ме́сцы ў таблі́цы спабо́рніцтваў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

verschwägert

a які́ знахо́дзіцца ў свая́цтве

ich bin mit ihm ~ — мы з ім сваякі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gebórgen

1.

part II ад bérgen

*

2.

a схава́ны; які́ знахо́дзіцца ў бяспе́чным ме́сцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

перато́чча Пляцоўка, выбітая глінай, якая знаходзіцца перад гумном (Сміл. Шат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Лютэрка (ж.) ’драўлянае маленькае колца калаўрота, якое знаходзіцца побач са шпулькай і перадае ёй рух вялікага кола’ (в.-дзв., Шатал.). Да мутэрка (гл.). Параўн. таксама літэрка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ні́жнік ’валет (у картах)’ (Нас., Бяльк.), укр. ни́жник ’тс’, польск. niżnik ’тс’. Відаць, да ніжні, г. зн. ’які знаходзіцца ў паслядоўнасці буйных картаў на самым нізе’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)