міфі́чны
1. mýthisch;
2. перан (казачны):
міфі́чная асо́ба éine legendäre Persönlichkeit;
міфі́чная жывёла Fábeltier n -s, -e;
3. (прыдуманы) erfúnden, áusgedacht
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
каменда́нт, ‑а, М ‑нце, м.
1. Начальнік войск крэпасці або ўмацаванага раёна. Камендант крэпасці.
2. Вайсковы начальнік, які наглядае за дысцыплінай, парадкам і правільным нясеннем службы ў гарнізоне. Камендант горада. Камендант гарнізона.
3. На шляхах зносін — асоба, якая наглядае за парадкам перамяшчэння войск, ваеннаслужачых і вайсковых грузаў. Ваенны камендант.
4. Асоба, адказная за ахову і гаспадарку якога‑н. грамадскага будынка. Камендант інтэрната. Камендант вучэбнага корпуса.
[Фр. commandant.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падда́ны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад паддаць (у 1, 2 і 5 знач.).
падда́ны 2, ‑ага, м.
Асоба, якая знаходзіцца ў падданстве якой‑н. дзяржавы. Французскі падданы. □ Пачалася вайна, і Гушка як падданы Расіі павінен адпраўляць на фронт свайго сына. Пшыркоў. // Уст. Асоба, якая падпарадкуецца каму‑н., залежыць ад каго‑н. У маёнтку сваім, У зялёным бары Дзень у дзень пан Міхайла Падданых судзіў. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Лака́за ’неахайная асоба, якая мыючы залівае дол у хаце’, лаказіць ’наліваць у хаце, рабіць макрату, бруд’ (КЭС, лаг.). Да літ. lakäzaris ’гарэза, свавольнік’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мы́рма ’нелюдзень, сугней’, ’маўчун’ (клец., Нар. лекс.; капыл., Жыв. сл.), капыл. ’злосная асоба’ (Нар. словатв.). У выніку перастаноўкі мр > рм з мымра (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
апяку́н, апекуна, м.
1. Асоба, якой даручана апека, апякунства. Прызначыць апекуна.
2. перан. Той, хто ахоўвае, абараняе каго‑, што‑н. [Варакса:] — А ты, Міхал, добранькім апекуном выступіў. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
individual
[,ɪndɪˈvɪdʒuəl]
1.
n.
1) асо́ба f., індыві́дуум -а m.
2) асо́бны чалаве́к (асо́ба, індыві́дуум), асо́бная рэч (шту́ка)
2.
adj.
1) асо́бны; адасо́блены; своеасаблі́вы
2) адзіно́чны; паасо́бны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
influence1 [ˈɪnflʊəns] n. (over, on/upon, with) уплы́ў, уздзе́янне;
under the influence of пад уплы́вам;
a man of influence уплыво́вая асо́ба
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
earner [ˈɜ:nə] n.
1. асо́ба, яка́я зарабля́е гро́шы; кармі́цель; кармі́целька
2. крыні́ца дахо́ду;
a nice little earner infml ве́льмі до́брая крыні́ца дахо́ду
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
correspondent [ˌkɒrəˈspɒndənt] n.
1. карэспандэ́нт (газеты, часопіса і да т.п.);
a war correspondent вае́нны карэспандэ́нт
2. асо́ба, з яко́й вядзе́цца перапі́ска; карэспандэ́нт
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)