conducive

[kənˈdu:sɪv]

adj.

1) кары́сны, спрыя́льны

to be conducive to good health — быць кары́сным для здаро́ўя

2) які́ вядзе́ да не́чага

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

disorderly

[dɪˈsɔrdərli]

1.

adj.

1) неаха́йны, бязла́дны

2) які́ ро́біць непара́дак

3) недысцыплінава́ны; бу́рны, непаслухмя́ны

2.

adv.

бязла́дна, бурлі́ва

- disorderly conduct

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

belated

[bɪˈleɪtɪd]

adj.

1) запо́зьнены

belated thanks — запо́зьненая падзя́ка

2) які́ спазьні́ўся, захо́плены но́ччу

belated traveler — падаро́жнік, захо́плены но́ччу ў даро́зе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bicentennial

[,baɪsenˈteniəl]

1.

adj.

1) двухсотгадо́вы

2) які́ паўтара́ецца ко́жныя 200 гадо́ў

2.

n.

1) двухсотгадо́выя ўго́дкі

2) сьвяткава́ньне гэ́тых уго́дкаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

temporal

I [ˈtempərəl]

adj.

1) часо́вы

2) міну́чы, сьве́цкі, зямны́

3) які́ азнача́е час

temporal adverb — прысло́ўе ча́су

II [ˈtempərəl]

adj.

скро́невы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

locomotive

[,loʊkəˈmoʊtɪv]

1.

n.

лякаматы́ў -ва m.

2.

adj.

1) які́ ру́хае, ру́хаецца

locomotive power — ру́хаючая сі́ла

2) рухо́мы

3) лякаматы́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

magnetic

[mægˈnetɪk]

adj.

1) магні́тны

the magnetic needle of a compass — магні́тная стрэ́лка ко́мпаса

2) магнэты́чны; прыцяга́льны, які́ ва́біць да сябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nerveless

[ˈnɜ:rvləs]

adj.

1) кво́лы, няду́жы; бясьсі́льны; без энэ́ргіі, мля́вы

2) без адва́гі і вы́трыманасьці

3) які́ ня ма́е нэрво́вае сыстэ́мы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

penetrating

[ˈpenətreɪtɪŋ]

adj.

1) во́стры; прані́зьлівы (по́зірк, хо́лад)

2) прані́клівы

а) пі́льны (пра во́чы, по́гляд)

б) які́ глыбо́ка і пра́вільна разуме́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

posthumous

[ˈpɑ:stʃəməs]

adj.

1) пасьмяро́тны (сла́ва, твор)

2) наро́джаны пасьля́ сьме́рці ба́цькі

a posthumous son — сын, які́ нарадзі́ўся пасьля́ ба́цькавай сьме́рці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)