о́рачскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да орачаў, які належыць, уласцівы ім. Орачская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павільённы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да павільёна. // Які адбываецца ў павільёне. Павільённыя здымкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да падкоса; які мае падкосы. Падкосная сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсяўны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да падсеву; які служыць для падсеву. Падсяўны лубін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пало́сны, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца палосамі, у выглядзе палос; які размяшчаецца палосамі. Палоснае снегазатрыманне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паралагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да паралагізму, які з’яўляецца паралагізмам. Паралагічны вывад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планкто́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да планктону, які з’яўляецца планктонам. Планктонавыя арганізмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ласцевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да поласці. // Які знаходзіцца ў поласці. Поласцевая вадкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раі́сты, ‑ая, ‑ае.

Які дае многа раёў; які часта раі́цца. Раісты вулей. Раістыя пчолы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раме́ньчыкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да раменьчыка, які складаецца з раменьчыкаў. Раменьчыкавы бізун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)