Verbum

наапа́шкі, прысл.

Накінуўшы на плечы, не прадзяваючы рук у рукавы.

Накінуць паліто н.

наара́ць, -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; -ара́ны; зак., чаго і без дап.

Узараць нейкую колькасць зямлі.

Н. тысячу гектараў пад азіміну.

|| незак. наво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

наасфе́ра, -ы, ж. (спец.).

Вышэйшая стадыя эвалюцыі біясферы, станаўленне якой звязана з развіццём грамадства і яго ўздзеяннем на прыродныя працэсы.

наатраса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго.

Атрэсці вялікую колькасць чаго-н.

Н. ігруш.

наба́віць, -ба́ўлю, -ба́віш, -ба́віць; -ба́ўлены; зак., што і чаго.

Прыбавіць, дабавіць звыш таго, што было, што ўстаноўлена.

Н. сто рублёў.

|| незак. набаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. наба́ўка, -і, ДМ -ба́ўцы, мн. -і, -ба́вак, ж.

набадзя́цца, -дзя́юся, -дзя́ешся, -дзя́ецца; зак. (разм.).

1. Наблукацца, навандравацца па чужых краях.

Хопіць, набадзяўся па свеце.

2. Пасланяцца без справы, нашвэндацца.

на́бадры, -аў (разм.).

Частка вупражы ў выглядзе рэменя, які прымацоўваецца двума канцамі да хамута і праходзіць па баках і спіне каня; шлеі.

|| прым. на́бадравы, -ая, -ае.

набажэ́нства, -а, н.

Царкоўная служба, богаслужэнне.

|| прым. набажэ́нскі, -ая, -ае.

набакі́р, прысл. (разм.).

На адзін бок, на вуха (аб манеры насіць галаўны ўбор).

Шапка н.

набалбата́цца, -бачу́ся, -бо́чашся, -бо́чацца; -бачы́ся; зак. (разм.).

Уволю нагаварыцца, доўга пабалбатаць.