abstention

[abˈstenʃən]

n.

1) устрыма́ньне n. (ад яды́, курэ́ньня)

2) устрыма́ньне пры галасава́ньні

There were several abstentions from voting — Было́ ко́лькі асо́баў, што ўстрыма́ліся пры галасава́ньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

elect

[ɪˈlekt]

1.

v.t.

1) абіра́ць каго-што́, выбіра́ць галасава́ньнем

2) выбіра́ць

2.

adj.

1) абра́ны, але яшчэ́ не пераня́ўшы ўла́ду (фу́нкцыю)

2) абра́ны (і Бо́гам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

квіпракво́

(лац. qui рго quo = літар. хто замест каго)

непаразуменне, што ўзнікла ў выніку таго, што адна асоба, паняцце, рэч прынята за другую;

2) перан. блытаніна, неверагодная прыгода.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прапанава́ць

(польск. proponować, ад лац. proponere)

1) заявіць аб гатоўнасці памагчы, даць у чыё-н. распараджэнне што-н.;

2) унесці прапанову, параіць, парэкамендаваць;

3) папрасіць выканаць што-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэгрэса́нт

(ад лац. regressio = вяртанне)

асоба, якая прад’яўляе зваротнае патрабаванне да іншай асобы аб кампенсацыі затрат, што яна зрабіла на карысць гэтай асобы (напр. заплаціла за што-н.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

харч

(тат. charć, тур. harć, ад ар. harg)

1) тое, што спажываюць, чым жывяцца; прыпасы ежы;

2) корм для жывёлы;

3) перан. тое, што з’яўляецца крыніцай роздуму, разважанняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дада́так м.

1. (тое, што дадаецца) Zúsatz m -es, -sätze; Ergänzung f -, -en;

2. (кніга, брашура, што прыкладаецца) Béilage f -, -n; Ánlage f -, -n; Zúgabe f -, -n;

у дада́так in Ergänzung, ergänzend, als Náchtrag (да чаго-н. zu D);

у дада́так да ска́занага in Ergänzung zu dem Geságten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

со́ваць

1. stécken vt;

со́ваць рукі́ ў кішэ́ні die Hände in die Táschen stécken;

2. (непрыкметна даваць што-н.) zústecken vt, únbemerkt hinéinstecken [hinéinschieben*];

3. (рухаць чым-н.) rücken vt;

пасу́нуць што-н. да сцяны́ etw. an dieWánd rücken;

◊

усю́ды со́ваць свой нос séine Náse in álles [überall] hinéinstécken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запыта́цца, запыта́ць, запы́твацца

1. (спытаць) frágen vt, sich erkúndigen (аб кім-н., чым-н., пра каго-н., што-н. nach D);

2. bítten* vt (аб чым-н. um A);

3. (паслаць афіцыйны запыт) ánfragen vi (каго-н пра што-н. bei j-m nach D, um A, über A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verhéimlichen

1.

vt (von D) хава́ць, уто́йваць (што-н., ад каго-н.)

2.

(sich):

er ließ sich (dem Besúch gegenüber) — ён загада́ў сказа́ць гасця́м, што яго́ няма́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)