Verbum

фурма́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў і фу́рман, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які кіруе коньмі ў запрэжанай павозцы; вазак.

|| прым. фурма́нскі, -ая, -ае і фу́рманскі, -ая, -ае.

харва́ты, -аў, адз. харва́т, -а, М -ва́це, м.

Паўднёваславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Харватыі.

|| ж. харва́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. харва́цкі, -ая, -ае.

цыра́та, -ы, ДМ -ра́це, мн. -ы, -ра́т, ж.

Тканіна, пакрытая з аднаго боку асобым саставам, які робіць яе непрамакальнай.

|| прым. цыра́тны, -ая, -ае і цырато́вы, -ая, -ае.

шапту́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Чалавек, які шэпчацца.

2. перан. Пляткар, распаўсюджвальнік чутак.

3. Знахар, чараўнік (уст.).

|| ж. шапту́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х.

ша́фер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік вясельнага абраду, які выконвае даручэнні па распарадку і ў час вянчання трымае над галавой жаніха (нявесты) вянец.

|| прым. ша́ферскі, -ая, -ае.

шо́сты, -ая, -ае.

1. гл. шэсць.

2. Які атрымліваецца пры дзяленні на шэсць.

Шостая частка.

3. у знач. наз. шо́стая, -ай, ж. Шостая частка чаго-н.

Адна шостая.

шумлі́вы¹, -ая, -ае.

1. Схільны шумець, утвараць шум¹ (у 1 знач.).

Шумлівыя дзеці.

2. Які суправаджаецца шумам, ажыўленнем, напоўнены шумам¹.

Шумлівая гульня.

Шумлівая вуліца.

|| наз. шумлі́васць, -і, ж.

экспе́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст, які праводзіць экспертызу і дае заключэнне пры разглядзе якога-н. пытання.

Высокакваліфікаваны э.

Судовы э.

|| прым. экспе́ртны, -ая, -ае.

экстраардына́рны, -ая, -ае (кніжн).

Надзвычайны, які выходзіць за межы звычайнага, рэдкі; проціл. ардынарны.

○

Экстраардынарны прафесар (уст.) — пасада ў навучальнай установе, якую займаў звышштатны прафесар.

|| наз. экстраардына́рнасць, -і, ж.

энтузія́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які дзейнічае з энтузіязмам, натхнёны чым-н., адданы справе, ідэі.

|| ж. энтузія́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.