шкларэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаецца, служыць для рэзання шкла. Шкларэзны станок. Шкларэзны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматкле́тачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які складаецца з вялікай колькасці клетак. Шматклетачныя водарасці. Шматклетачныя жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штаг, ‑а, м.

Спец. Канат, трос, які ўтрымлівае ад падзення мачту, стэньгу і пад.

[Гал. stag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шта́нгавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з выкарыстоўваннем, прымяненнем штангі (у 1 знач.). Штангавае свідраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экраніро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Спец. Тое, што і экраніраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспірато́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Заснаваны на экспірацыі, звязаны з экспірацыяй. Экспіраторны націск. Экспіраторныя гукі.

[Ад лац. exspiro — выдыхаю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстырпа́цыя, ‑і, ж.

Спец. Поўнае выдаленне якога‑н. органа або пухліны. Экстырпацыя шчытападобнай залозы.

[Ад лац. extirpatio — выдаленне з коранем.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксудаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да эксудату; які суправаджаецца эксудацыяй. Эксудатыўныя з’явы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрашо́к, ‑у, м.

Спец. Метад лячэння псіхічных расстройстваў шляхам раздражнення мозга дазіраванымі разрадамі электрычнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмітэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. Той, хто ажыццяўляе эмісію ​1 (дзяржава, банк, установа.)

[Ад лац. emittens, emittentis — які выпускае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)