нястра́ўнасць, ‑і, ж.

Спец. Хвароба страўніка, пры якой ускладняецца ператраўліванне і засваенне ежы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ост, ‑у, М осце, м.

Спец.

1. Усход, усходні напрамак.

2. Усходні вецер.

[Ням. Ost.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перака́тчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які абслугоўвае судны на перакаце (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапу́ск, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. перапускаць — перапусціць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перлюстра́цыя, ‑і, ж.

Спец. Тайнае распячатванне і прагляд карэспандэнцыі з мэтай нагляду, цэнзуры.

[Ад лац. perlustro — аглядаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пікета́жны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да пікетажу. // Які служыць для пікетажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піраско́п, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для прыблізнага вымярэння высокіх тэмператур у заводскіх печах.

[Ад грэч. pýr — агонь і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планта́жны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да плантажу. // Які служыць для плантажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кісло́ўка, ‑і, ДМ ‑слоўцы, ж.

Спец. Тое, што і кіславанне. Кіслоўка тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кло́пфер, ‑а, м.

Спец. Тэлеграфны апарат для прыёму сігналаў азбукі Морзе на слых.

[Ням. Klopfer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)