Verbum

мячэ́ць, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Малітвены дом у мусульман.

мяша́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Прыстасаванне для размешвання чаго-н.

мяша́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

Жывёліна або расліна, якая паходзіць ад скрыжавання двух розных відаў, парод.

мяша́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тое, што і мешанка (у 1 знач.).

мяша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Злучацца, змешвацца з чым-н.; перамешвацца.

Мяшаюцца пахі лугавых кветак.

2. Умешвацца ў што-н. (разм.).

М. ў чужыя справы.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Прыходзіць у беспарадак, блытацца; траціць яснасць.

Думкі мяшаюцца.

мяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і ме́шаны; незак.

1. што і без дап. Размешваць, перамешваць што-н., пераварочваючы, боўтаючы чым-н.

М. кашу.

2. што з чым. Змешваць, злучаць што-н. з чым-н.

М. пясок з цэментам.

3. Замешваць корм для жывёлы.

4. перан., каго-што ў што. Уцягваць, умешваць, ублытваць у што-н. (разм.).

Не мяшай мяне ў гэту справу.

5. што і без дап. Пераворваць глебу (разм.).

|| зак. памяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і -ме́шаны (да 1 знач.) і змяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і зме́шаны (да 2 знач.).

мяшо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.

1. Тое, што і мех¹ (у 1 знач.).

М. з мукой.

Залаты м. (перан.: пра вельмі багатага чалавека).

2. Тое, што і мех¹ (у 2 знач.).

М. аўса.

3. перан. Поўнае акружэнне войскамі праціўніка.

Апынуцца ў мяшку.

4. Прыстасаванне ў жывёл і раслін для змяшчэння чаго-н. (спец.).

Зародкавы м.

Зашчочныя мяшкі.

5. перан. Аб непаваротлівым, нязграбным або някемлівым чалавеку (разм.).

|| памянш. мяшо́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м. і мяшэ́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м. (да 1, 2 і 4 знач.).

мяшо́чнік і мяшэ́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спекулянт, які займаецца скупкай, перавозам і перапродажам дэфіцытных тавараў.

|| ж. мяшо́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц і мяшэ́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

мяшча́нка гл. мешчанін.

мяшча́нскі гл. мешчанін.