начо́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. З начосам (у 1 знач.). Тканіна з начосным ворсам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наштабнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што і чаго.

Спец. Настрачыць, прашыць шляхам штабнавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўкро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які атрымліваецца ад скрыжавання чыстакроўнай жывёлы з простай; нечыстакроўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пелето́н, ‑а, м.

Спец. Каравая спартсменаў-веласіпедыстаў, якія прымаюць удзел у веласіпедных гонках.

[Фр. peloton — караван.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пенітэнцыя́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з асабліва жорсткімі формамі крымінальнага пакарання. Пенітэнцыярнае заключэнне.

[Фр. pénitentiaire ад лац. paenitentia — раскаянне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейзі́льберавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да нейзільберу, зроблены з гэтага сплаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейро́н, ‑а, м.

Спец. Нервовая клетка разам з адросткамі, якія ад яе адыходзяць.

[Ад грэч. néuron — валакно, нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нівелі́р, ‑а, м.

Спец. Геадэзічны інструмент для вызначэння вышыні розных пунктаў зямной паверхні.

[Фр. niveler.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітры́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Злучэнне азоту з металамі і некаторымі неметаламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

някле́тачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не мае клетачнай будовы. Няклетачнае рэчыва. Няклетачныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)