храміро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для храміроўкі, храміравання. Храміровачны матэрыял. Храміровачны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храпавы́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які мае храп ​2, забяспечаны храпам. Храпавая муфта. Храпавое кола.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвердаме́р, ‑а, м.

Спец. Прыбор, які служыць для вызначэння ступені цвёрдасці якога‑н. рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукрафі́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае ў лісцях толькі цукар (без крухмалу). Цукрафільны цюльпан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыя́ністы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў злучэнні з цыянам. Цыяністы калій. Цыяністая медзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́лік, ‑а, м.

Спец. Прасцейшае прыцэльнае прыстасаванне на ствале зброі і на гарматных панарамах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чуфы́канне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. чуфыкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шве́лер, ‑а, м.

Спец. Від стальнога пракату, які мае ў сячэнні форму літары П.

[Ням. Schweller.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклагра́фія, ‑і, ж.

Спец. Друкаванне на шклографе як спосаб паліграфічнага ўзнаўлення тэксту і ілюстрацый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклама́са, ‑ы, ж.

Спец. Аднародная вадкая маса, якую атрымліваюць плаўленнем кварцавага пяску; шкляная маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)