Verbum

ферамагне́тык, ‑у, м.

Спец. Рэчыва, якое мае ўласцівасць намагнічвацца нават у слабых магнітных палях.

фераспла́ў, ‑лаву, м.

Спец. Сплаў жалеза з іншымі элементамі, які выкарыстоўваецца пры выплаўцы сталі.

фібраі́н, ‑у, м.

Спец. Валакністае бялковае рэчыва, якое з’яўляецца важнейшай састаўной часткай натуральнага шоўку.

[Ад лац. fibra — валакно.]

фібры́ла, ‑ы, ж.

Спец. Ніткападобнае ўтварэнне, якое з’яўляецца структурным элементам жывёльнага і расліннага арганізма.

[Лац. fibrilla.]

фігура́цыя, ‑і, ж.

Спец. Ускладненне асновы музычнага твора шляхам увядзення фігур (у 6 знач.).

[Лац. figuratio — наданне формы, вобразнае выяўленне.]

флейцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што і без дап.

Спец. Згладжваць свежапафарбаваную паверхню флейцам.

флексу́ра, ‑ы, ж.

Спец. Ступенепадобны выгіб слаёў горных народ у выніку дэфармацыі зямной кары.

[Ад лац. flexura — выгіб, крывізна.]

фрыкцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які дзейнічае пры дапамозе сіл трэння. Фрыкцыйны прэс. Фрыкцыйная піла.

фу́рма, ‑ы, ж.

Спец. Устройства для падачы сціснутага паветра ў металургічныя печы і агрэгаты.

[Ад ням. Form — форма.]

храмасо́мны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да храмасомы. Храмасомная тэорыя спадчыннасці. Храмасомныя хваробы.