пульманало́гія

(ад лац. pulmo, -onis = лёгкае + logos = вучэнне)

раздзел медыцыны, які вывучае хваробы лёгкіх і распрацоўвае метады іх лячэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рынаві́русы

(ад гр. rhin, -inos = нос + вірусы)

вірусы, якія выклікаюць у чалавека і жывёл запаленчыя хваробы верхніх дыхальных шляхоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэканвалесцэ́нцыя

(ад рэ- + лац. convalescentia = выздараўленне)

перыяд выздараўлення ад якой-н. хваробы пасля знікнення ярка выяўленых клінічных яе прыкмет.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трыхафіто́н

(н.-лац. trichophyton)

недасканалы грыб сям. маніліевых, які развіваецца ў глебе, выклікае ў чалавека і жывёл грыбковыя хваробы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фітафтаро́зы

(ад фіта- + гр. phthoros = знішчэнне, пагібель)

хваробы раслін, пераважна бульбы, памідораў і іншых паслёнавых, якія выклікаюцца грыбам фітафтора.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

энтамо́зы

(ад гр. entomon = насякомае)

інвазійныя хваробы сельскагаспадарчых жывёл, якія выклікаюцца паразітаваннем у іх арганізме насякомых або іх лічынак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жано́чы же́нский; (предназначенный для женщины — ещё) да́мский;

~чая хі́трасць — же́нская хи́трость;

ж. абу́так — же́нская (да́мская) о́бувь;

○ ~чая ры́фма — же́нская ри́фма;

ж. род — же́нский род;

~чае пыта́нне — же́нский вопро́с;

~чыя хваро́бы — же́нские боле́зни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрапі́я

(гр. therapeia = лячэнне)

1) раздзел медыцыны, які вывучае ўнутраныя хваробы, іх прафілактыку і лячэнне;

2) лячэнне ўнутраных хвароб лекавымі сродкамі і іншымі нехірургічнымі спосабамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

перада́тчык, ‑а, м.

Спец.

1. Той, хто перадае што‑н.; тое, пры дапамозе чаго перадаецца што‑н. Перадатчык хваробы. □ Максім і звярнуўся да гэтага перадатчыка першакрынічных вестак. Машара. Не было па глухіх закутках Палесся ні газет, ні тэлеграфаў, ні тэлефонаў, — гэтых.. перадатчыкаў вестак аб падзеях на свеце. Колас.

2. Апарат для перадачы на адлегласць сігналаў, паведамленняў і пад. Кароткахвалевы перадатчык. Светлавы перадатчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́хнуць, ‑чахну, ‑чахнеш, ‑чахне; пр. зачах, ‑ла; зак.

Змарнець, заняпасці (ад хваробы, гора і пад.). Зачахнуць у няволі. □ — Што ты, бедная дзяўчынка, Тут павісла на крыжы? Ты зачахнеш, Кацярынка, Як былінка на мяжы. Броўка. // Спыніць рост, развіццё; звяць, засохнуць (пра расліны). Калі дрэўца перасаджваюць у новы грунт, дык і яно патрабуе стараннага догляду і дапамогі. Інакш можа зачахнуць або і зусім загінуць. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)