што́к

‘форма залягання горных парод’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. што́к
Р. што́ку
Д. што́ку
В. што́к
Т. што́кам
М. што́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ро́нда ’форма інструментальнай музыкі са шматразовым паўтарэннем галоўнай тэмы ў чаргаванні з пабочнымі’ (ТСБМ). Праз польскую ці рускую мову з італ. rondo ’сярэдневяковая форма танцавальнай песні’, што з лац. rotundus ’круглы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

your

[jʊr; unstressed jər]

adj.

1)

а) sing. тво́й

б) ве́тлівая фо́рма: ваш

2) ва́ша (ча́стка ты́тулу)

Your Highness — Ва́ша Высо́касьць

Your Majesty — Ва́ша Вялі́касьць

Your Holiness — Ва́ша Сьвя́тасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

клішэ́

(фр. cliché)

рэльефны малюнак, чарцёж, зроблены на металічнай, драўлянай або лінолеумавай пласцінцы для ўзнаўлення яго пры друкаванні, друкарская форма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

марфе́ма

(фр. morpheme, ад гр. morphe = форма)

частка слова (корань, суфікс, прыстаўка або канчатак), якая мае лексічнае або граматычнае значэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

марфо́зы

(ад гр. morphe = форма)

няспадчынныя змены арганізмаў, якія выклікаюцца дзеяннем знешніх фактараў (радыяцыі, высокіх тэмператур, хімічных рэчываў і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паліа́ндрыя

(ад палі- + -андрыя)

мнагамужжа, форма групавога шлюбу адной жанчыны з некалькімі мужчынамі (захавалася ў некаторых плямён Тыбету і Індыі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піктагра́фія

(ад лац. pictus = маляўнічы + -графія)

старажытная форма пісьма пры дапамозе ўмоўных малюнкаў на дрэве, косці, камені і іншых матэрыялах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэіфіка́цыя

(ад лац. res, rei = рэч + -фікацыя)

форма сацыяльных адносін, пры якой адносіны паміж людзьмі прымаюць выгляд адносін паміж рэчамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хія́зма

(н.-лац. chiazma, ад гр. chiasmos = перакрыжаванне)

форма перакрыжавання кан’югуючых гамалагічных храмасом у меёзе, якая абумоўлівае абмен іх участкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)