су́фікс
(лац. suffixus = прымацаваны)
лінгв. частка слова паміж коранем і канчаткам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эпентэ́за
(гр. epenthesis = устаўка)
лінгв. з’яўленне дадатковага гуку ў складзе слова.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
э́піка
(гр. epikos = эпічны, ад epos = слова, апавяданне)
сукупнасць эпічных твораў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гаспада́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Уласнік, уладальнік каго-, чаго-н.
Г. кватэры.
2. (звычайна з азначэннем). Той, хто вядзе гаспадарку, займаецца гаспадарчымі справамі.
Руплівы г.
3. перан., чаго. Паўнаўладны распарадчык.
Народ — г. сваёй краіны.
Г. свайго лёсу.
4. Галава дома, сям’і.
Г. за гарэлачку, а гаспадыня за талерачку (прыказка). Г. — галава ў хаце (прыказка).
◊
Гаспадар свайго слова (адабр.) — пра чалавека, у якога слова не разыходзіцца са справай.
|| ж. гаспады́ня, -і, мн. -і, -ды́нь; ласк. гаспады́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек.
|| прым. гаспада́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
не... (а таксама ня...), прыстаўка.
1. Надае слову значэнне, процілеглае значэнню гэтага слова без такой прыстаўкі, напрыклад: невыгода, незямны. // Тое ж, але з адценнем абмежаванасці, нязначнасці, напрыклад: недурны, неблагі.
2. Надае слову значэнне адмаўлення таго, што абазначае данае слова без гэтай прыстаўкі, напрыклад: неакуратны, непаспяховы; недаступнасць, непаслухмянасць; невыпадкова, недалёка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экспрэсі́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які вызначаецца экспрэсіяй; выразны. Экспрэсіўная лексіка. □ Сваё слова ў мясцовых жыхароў часта вызначаецца побытавай канкрэтнасцю зместу або асаблівай экспрэсіўнай адметнасцю ад новага слова. Крывіцкі. Купалаўскі верш заўсёды хвалюе, ён напеўны, меладычны, як народная песня, і ў той жа час неспакойны, імклівы, экспрэсіўны, драматычна напружаны. Ярош.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
endearment [ɪnˈdɪəmənt] n.
1. ла́ска, пяшчо́та, любо́ў
2. выяўле́нне пяшчо́ты; “Darling” is a term of endearment. «Darling» – пяшчо́тнае сло́ва.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
parenthesis [pəˈrenθəsɪs] n. (pl. -ses)
1.ling. пабо́чнае сло́ва; пабо́чны сказ
2. (звыч. pl.) ду́жкі;
in parentheses у ду́жках
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
pidgin [ˈpɪdʒɪn] n. гібры́дная мо́ва (са скажэннем фанетычнага і марфалагічнага аблічча слова);
Pidgin English спро́шчаны гібры́дны варыя́нт англі́йскай мо́вы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
substitute2 [ˈsʌbstɪtju:t] v. (for) замяня́ць, замяшча́ць, падмяня́ць;
erase a word and substitute another сце́рці сло́ва і ўста́віць і́ншае
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)