ула́снасць ж., в разн. знач. со́бственность; (об имуществе, доходе — ещё) достоя́ние ср.;

дзяржа́ўная ўла́снасць — госуда́рственная со́бственность;

набы́ць ва ўла́снасць — приобрести́ в со́бственность;

пра́ва ўла́снасці — пра́во со́бственности;

грама́дская ўла́снасць — обще́ственное достоя́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агрэжэ́

(фр. agrégé)

вучоная ступень у Францыі, Бельгіі, якая дае права выкладаць у ліцэях і на гуманітарных і прыродазнаўчых факультэтах універсітэтаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ле́нны

(польск. lenny, ад ням. Lehen = лен)

які мае адносіны да лена 1, звязаны з яго ўладаннем (напр. л-ае права).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

выклю́чны usschließlich; usnahme ; ußerordentlich; ußergewöhnlich (надзвычайны);

выклю́чныыя здо́льнасці ußergewöhnliche Fähigkeiten;

выклю́чныае пра́ва usschließliches [exklusves] Recht;

выклю́чныы вы́падак usnahmefall m -(e)s, -fälle, Snderfall m;

выклю́чныыя паўнамо́цтвы ußerordentliche Vllmacht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уе́зд м

1. (дзеянне) infahrt f -, -en; inzug m -(e)s, -züge (урачысты);

пра́ва уе́зду inreisegenehmigung f -, -en, inreiseerlaubnis f -, -se;

2. (месца) infahrt f, uffahrt f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zerkennen

* vt (j-m)

1) прысу́джваць (узнагароду каму-н.)

2) прызнава́ць (за кім-н. права)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Befgnis

f -, -se пра́ва, паўнамо́цтва; кампетэ́нцыя

j-m ~se inräumen — прада- стаўля́ць [дава́ць] паўнамо́цтвы каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fristehen

* аддз. vi быць дазво́леным

es steht hnen freі zu ghen — вы ма́еце пра́ва пайсці́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mtbestimmung

f -

1) пра́ва раша́ючага го́ласу

2) эк. рабо́чы кантро́ль; удзе́л рабо́чых у кірава́нні прадпрые́мствам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

patent2 [ˈpeɪtənt] adj.

1. : patent law патэ́нтнае пра́ва;

the Patent Office бюро́ патэ́нтаў

2. патэнтава́ны, патэнто́ваны, абаро́нены патэ́нтам;

patent medicines патэнтава́ныя ле́кі;

a patent lock патэнтава́ны замо́к

3. fml відаво́чны;

a patent lie відаво́чная хлусня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)