загуменны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за гумном, за гумнамі. Мінуў .. [Няміра] платы і выйшаў на загуменную дарогу. Чорны.

•••

Варона загуменная гл. варона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэсавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крэсаў, знаходзіцца на крэсах. Крэсавыя сёлы і вёскі аж кішэлі паліцыянтамі, рознымі канфідэнтамі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надброўе, ‑я, н.

Частка лба, якая знаходзіцца над брывамі. Выявілася, што пашкоджаны ў .. [байца] былі не самыя вочы, а ўсе надброўе. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэзарганізаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад дэзарганізаваць.

2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў стане дэзарганізацыі. Дэзарганізаваныя сілы ворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпечны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад печчу. Прыгнуўшыся ў тры пагібелі,.. [Адэля] прапаўзла падпечным ходам і апынулася ў цёмнай, цеснай каморы. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да папару, знаходзіцца пад напарам. За зарэчнымі сенажацямі, таксама ўжо скошанымі, ішлі папарныя палеткі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шывок, шыўка, м.

Частка шва, якая знаходзіцца паміж двума праколамі іголкі. Цётка Насця, хутка сцелючы шывок за шыўком, заклапочана гаворыць. Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сумаваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Знаходзіцца ў стане суму.

    • Недзе далёка сумуе гаротная матка.

  2. па кім-чым. Адчуваць душэўны неспакой; журыцца, тужыць.

    • С. па сыне.
    • С. па рабоце.
    • Летам у вёсцы с. няма калі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

туляцца дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Блукаць, хадзіць без пэўнай мэты; бадзяцца.

    • Усё жыццё туляўся без ніякага занятку.

  2. Знаходзіцца дзе-н., хаваючыся ад каго-, чаго-н.

    • Туляўся ў лесе, пакуль партызан не знайшоў.

|| назоўнік: тулянне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

карэспандэнт назоўнік | мужчынскі род

  1. Той, хто знаходзіцца ў перапісцы з кім-н.

  2. Аўтар карэспандэнцый у газеце, часопісе, на радыё, тэлебачанні.

    • Уласны к.
    • Спецыяльны к.
    • Пазаштатны к.
    • Ваенны к.

|| жаночы род: карэспандэнтка.

|| прыметнік: карэспандэнцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)