шпіталізаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад шпіталізаваць.

2. у знач. прым. Якога шпіталізавалі, які знаходзіцца на лячэнні ў бальніцы або шпіталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдава́ться​II несов.

1. (выступать) выдава́цца, вытарка́ць, выпіна́цца, выпукля́цца;

2. (выделяться, отличаться) вызнача́цца;

3. (случаться, оказываться) разг. выпада́ць; выдава́цца, выдара́цца; знахо́дзіцца; см. вы́даться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

адвучыцца дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. ад чаго і з інфінітывам: Адвыкнуць ад чаго-н.

    • А. курыць.

  2. Закончыць навучанне або знаходзіцца на вучобе нейкі час (размоўнае).

    • А. ў сярэдняй школе.
    • Адвучыўся год на курсах.

|| незакончанае трыванне: адвучвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

напружаны прыметнік

  1. Які знаходзіцца ў стане напружання.

    • Напружаныя мускулы.

  2. Які патрабуе затраты вялікіх сіл, увагі.

    • Напружаная праца.
    • Н. час.

  3. Складаны, цяжкі, які патрабуе ўрэгулявання.

    • Напружаныя міжнародныя адносіны.

  4. Які выражае напружанне, ненатуральны.

    • Н. шэпт.

|| назоўнік: напружанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

непадалёку (непадалёк) прыслоўе | прыназоўнік

  1. прыслоўе: На нязначнай адлегласці; паблізу.

    • Н. працякала рэчка.

  2. прыназоўнік: з Р. Ужыв. для ўказання на прадмет ці месца, паблізу якіх хто-, што-н. знаходзіцца або што-н. адбываецца.

    • Н. свайго дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

саюзнік назоўнік | мужчынскі род

Той, хто знаходзіцца ў саюзе (у 1 і 2 знач.), дзейнічае ў згодзе з кім-, чым-н.

  • Заключаць пагадненне з саюзнікамі.
  • Саюзнікі ў барацьбе з агрэсарамі.

|| жаночы род: саюзніца.

|| прыметнік: саюзніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Вадзяні́ца ’гарлачык, Nymphaea L.’ (КЭС). Суфіксальны дэрыват ад прыметніка вадзяны́ ’які знаходзіцца ў вадзе’. Форма жаночага роду тлумачыцца ўплывам роду назоўніка расліна (або аналагічнага): вадзяная расліна < вадзяніца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

неадлу́чна прысл, неадлу́чны

1. (які заўсёды знаходзіцца пры кім-н, чым-н) únzertrennlich, stets ánwesend;

2. (пры якім пастаянна прысутнічаюць дзе-н) ständig, únunterbrochen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Ме́шкацца ’марудзіць, рабіць памалу’ (пін., З нар. сл.; ТС). Рус. мешкать ’тс’, урал. ’чакаць’, кіраў. ’разважаць’, ст.-рус. мѣшькати ’чакаць, марудзіць’, ’жыць, пражываць, быць падданым’, мѣшаный ’павольны, вялы’ (паводле Махэка₂, 361, павінна было пісацца ме‑), польск. mieszkać ’марудзіць’, ’забыць, не звяртаць увагі’, ’жыць, прабываць, знаходзіцца’, ’заставацца’, ’быць у адносінах з кім-небудзь’, nieomieszkać ’не занядбаць’, в.-луж. mješkorić ’марудзіць’, чэш. meškati ’марудзіць’, ’знаходзіцца, перашкаджаць у рабоце’, славац. meškať ’спазняцца, адставаць’, славен. mečkati ’паволі працаваць’. Не зусім яснае слова. Найбольш імаверна, што яно паходзіць з мѣшати > мяшаць (гл.) у выніку нарашчэння асновы. Укр. мешкати ’пражываць’, як і ст.-бел. мешкати, мяшкати ’жыць, знаходзіцца’ (XIV ст.), запазычана са ст.-польск. mieszkać ’жыць’ (Жураўскі, SlOr, 10, 1961, 40; Булыка, Лекс. запазыч., ЕСУМ, 3, 455–456.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заакіянскі, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за акіянам. Заакіянскія краіны. // Які робіцца за акіян. Заакіянскае падарожжа. // Прывезены, прысланы з-за акіяна. Заакіянскія тавары. Заакіянскі місіянер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)