хро́сны, ‑ая, ‑ае.

Уст.

1. Які мае адносіны да абраду хрышчэння. Хросныя бацькі; хросны бацька, хросная маці (мужчына і жанчына, якія ўдзельнічаюць у абрадзе хрышчэння дзіцяці). Хросны сын, хросная дачка (у адносінах да хросных бацькоў). Хросны брат, хросная сястра (якія маюць адных і тых жа хросных бацькоў).

2. у знач. наз. хро́сны, ага, м.; хро́сная, ‑ай, ж. Хросны бацька, хросная маці. Марыя Антонаўка доўга захоўвала першы падарунак свайго хроснага — залаты крыжык з ланцужком. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kin

[kɪn]

1.

n.

1) род -у m.; сям’я́ f., ро́дныя, pl. of ро́дны -ага m., ро́дная f.

2) ро́дныя, сваякі́ (па крыві́ ці праз жані́мства); радня́ f.

2.

adj.

ро́дны, свая́цкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

celibate

[ˈseləbət]

1.

n.

1) нежана́ты -ага m., халасты́ -о́га m.; неза́мужняя f.

2) цэліба́т -а m. (асо́ба)

2.

adj.

нежана́ты, неза́мужняя, бясшлю́бны

celibate life —

а) бясшлю́бнае жыцьцё

б) жыцьцё ў цэліба́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unknown

[ʌnˈnoʊn]

1.

adj.

няве́дамы, невядо́мы; незнаёмы, чужы́, недасьле́даваны

an unknown country — няве́дамы край

2.

n.

1) невядо́мы -ага m., невядо́мая f. (пра асо́бу); невядо́мае n. (пра рэч)

2) Math. невядо́мае n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fugitive

[ˈfju:dʒətɪv]

1.

n.

1) зьбе́глы -ага m.; бягу́н -а́ m.

2) уцяка́ч уцекача́ m., уцяка́чка f.

3) Obsol. дэзэртэ́р -а m.

2.

adj.

1) зьбе́глы

2) мімалётны, міну́чы

3) вандро́ўны; бадзя́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ja

1.

prt

1) так, але́, ага́, безумо́ўна, бясспрэ́чна, як жа

o ~! — так!, ага́!

ach ~! — шкада́, але́ так!

na ~! — няха́й так!

2) зна́чыць, зна́чыцца

dann ist es ~ bsser, dass er hier bleibt — тады́, зна́чыцца, бу́дзе лепш, калі́ ён застане́цца тут

3) ва ўступным значэнні:

sie ist ~ hübsch, aber nicht klug — яна́ безумо́ўна прыго́жая, але́ не разу́мная

4) а вось і…

da ist ~ Tnte! — а вось і цёця!

5) про́ста

das ist ~ nmöglich! — гэ́та про́ста немагчы́ма!

2.

cj

1) бо

bleib hier, es regnet ~ stark! — застава́йся тут, бо ідзе́ мо́цны дождж!

2) на́ват

Hnderte, ~ Hnderte sind gekmmen — прышлі́ со́тні, на́ват со́тні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cripple

[ˈkrɪpəl]

1.

n.

1) кале́ка -і m.& f., кульга́вы -ага m.

2) густы́ за́расьнік на багні́стай мясцо́васьці

2.

adj.

абязьве́чаны, зьняве́чаны, скале́чаны; кульга́вы

3.

v.t.

1) кале́чыць, рабі́ць кульга́вым

2) шко́дзіць, псава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падсо́бны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны ў дапамогу каму‑, чаму‑н.; дапаможны; другарадны. Падсобны матэрыял. Падсобнае прадпрыемства. Падсобнае памяшканне. □ У Крайцах былі чатыры двухкватэрныя катэджы для супрацоўнікаў, добра абсталяваная лабараторыя, клуб, бібліятэка, заалагічны музей і вялікая падсобная гаспадарка. В. Вольскі. // Які выконвае дапаможную работу. Першыя два месяцы Дзяніс працаваў падсобным рабочым: памагаў упарадкоўваць тэрыторыю завода. Гроднеў. / у знач. наз. падсо́бны, ага, м. [Надзейка:] — Лётаеш, і ўсюды ты навічок, добра яшчэ, што не падсобным бяруць, а па чацвёртаму разраду. Сапрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памага́ты, ага, м.

1. Той, хто памагае каму‑н. у чым‑н.; падручны (у 2 знач.). [Яўхім:] — З мяне касец, сама ведаеш, які. А вось Рыгор можа табе падсабіць... Дамаўляйцеся.. — Не, — цвёрда кажа цётка. — Як-небудзь і без памагатых абыдземся. Жычка. Усім выглядам сваім Саша паказвае, што лейцы кіраўніцтва ён бярэ ў свае рукі, а Веньямін толькі памагаты. Навуменка.

2. Прыслужнік, гатовы на любыя дзеянні, учынкі. Царскія памагатыя збіліся з ног, шукаючы патайную друкарню, няўлоўнага і загадкавага Яську. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неспадзява́ны, ‑ая, ‑ае.

Нечаканы, непрадбачаны. Неспадзяваны госць. Неспадзяваная вестка. □ Прысутнасць на сходзе Мікалая Вайткевіча была для серадзіборцаў неспадзяванай. Пестрак. — Вашаму батальёну даручана абысці ворага з тылу і панесці першы неспадзяваны ўдар. Грахоўскі. // Які вельмі хутка ўзнік; раптоўны. Тут маці засмяялася, неспадзяваная здагадка мільгнула ў галаве. Кулакоўскі. Напад на [Лаўрэна] быў такі неспадзяваны, што ён нават не адбіваўся. Якімовіч. / у знач. наз. неспадзява́нае, ага, н. І тут здарылася неспадзяванае. Федзя раптам падняўся з-за парты і пайшоў да дошкі. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)