малазо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які змяшчае ў сабе мала попелу, шлаку. Малазольныя тарфянікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плодавыганя́ючы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для выгнання, знішчэння плода (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поліэтыле́н, ‑у, м.

Спец. Прадукт полімерызацыі этылену, які выкарыстоўваецца для вытворчасці пластычных мас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

постпаке́т, ‑а, М ‑кеце, м.

Спец. Цюк з пісьмамі, адрасаванымі ў адзін пункт.

[Ням. Postpaket.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праваахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для нагляду і ахоўвання правоў грамадзян. Праваахоўныя органы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралю́вій, ‑ю, м.

Спец. Наносы, якія ўтвараюцца горнымі патокамі ў час моцных ліўняў.

[Ад лац. proluvium — змыванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палеалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Спец. Старажытны каменны век; першая эпоха каменнага веку.

[Ад грэч. palaios — старажытны і lithos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палі́павы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да паліпа, з’яўляецца паліпам. Паліпавае ўтварэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліэ́др, ‑а, м.

Спец. Геаметрычнае цела, абмежаванае з усіх бакоў плоскімі многавугольнікамі; шматграннік.

[Ад грэч. polyedros — мнагагранны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пальпа́цыя, ‑і, ж.

Спец. Метад абследавання хворага шляхам абмацвання пальцамі або далонямі рук.

[Ад лап. palpatio — ашчупванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)