Verbum

мясанарыхто́ўкі, -то́вак, адз. мясанарыхто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж.

Дзяржаўнае планавае назапашванне мясных прадуктаў.

|| прым. мясанарыхто́ўчы, -ая, -ае.

мясару́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

1. Машынка, якая рэжа мяса, ператвараючы яго ў фарш.

2. перан. Пра бяссэнсавае кровапраліцце, знішчэнне людзей.

Крывавая м.

|| прым. мясару́бачны, -ая, -ае.

мясі́сты, -ая, -ае.

1. 3 вялікай колькасцю мяса, які дае многа мяса.

Мясістая частка тушы.

2. Тоўсты целам, поўны.

М. твар.

3. перан. Які мае багатую, сакавітую мякаць (пра плады).

Мясістыя ягады.

|| наз. мясі́стасць, -і, ж.

мясі́ць, мяшу́, ме́сіш, ме́сіць; ме́шаны; незак.

1. што. Размякчаць, размінаць якую-н. густую масу, перамешваючы з вадой.

М. цеста.

М. гліну.

2. перан., што. Хадзіць, ездзіць па чым-н. гразкім, топкім, сыпкім і пад.; мяць, шкодзіць, топчучы (разм.).

М. гразь.

Коні месяць пасевы.

3. перан., каго (што). Біць, дубасіць (разм.).

Мясілі яго чым папала.

|| зак. змясі́ць, змяшу́, зме́сіш, зме́сіць; зме́шаны.

|| прым. мясі́льны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

М. цэх хлебазавода.

мясні́к, -а, мн. -і, -о́ў, м.

Той, хто прадае мяса, гандлюе мясам.

мястэ́чка, -а, мн. -і, -чак, н. (уст.).

Пасёлак гарадскога тыпу.

М.

Любча.

|| прым. местачко́вы, -ая, -ае.

М. жыхар.

мясці́на, -ы, мн. -ы, -цін, ж.

1. Пэўная частка, участак якой-н. тэрыторыі.

Лясная м.

2. Тое, што і месца (у 2 і 5 знач.).

|| памянш. мясці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Цудоўная м.

мясці́цца, мяшчу́ся, ме́сцішся, ме́сціцца; незак.

1. Мець прытулак у цесным, невялікім памяшканні; жыць.

М. ў знаёмых.

2. Змяшчацца на невялікай прасторы.

На ўзгорку мясцілася ўтульная вёсачка.

мясці́ць, мяшчу́, ме́сціш, ме́сціць; незак., каго-што.

1. Размяшчаць, даваць прыстанішча.

2. Умяшчаць, змяшчаць у сабе.

мясцка́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Мясцовы камітэт прафсаюзнай арганізацыі — ранейшая назва прафкама.

|| прым. мясцка́маўскі, -ая, -ае.