траверсі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец. Перапраўляцца па траверсе ​2. Траверсіраваць горны масіў.

[Ад фр. traverser — перапраўляцца, пераходзіць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транслітары́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец. Перадаваць літары адной пісьменнасці літарамі другой пісьменнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трахе́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да трахеі (у 1 знач.). Трахейная трубка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохвыме́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае тры вымярэнні (даўжыню, шырыню і вышыню). Трохвымерная дэталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохме́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які змяшчае ў сабе тры рытмічныя меры, долі. Трохмерны такт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыглі́ф, ‑а, м.

Спец. Арнамент з трыма вертыкальна размешчанымі жалабкамі на антаблеменце дарычнай калоны.

[Грэч. triglyphos — літаральна тройчы выразаны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыянгуляцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да трыянгуляцыі (у 2 знач.). Трыянгуляцыйная вышка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыя́с, ‑у, м.

Спец. Першы з трох перыядаў мезазойскай эры ў геалагічнай гісторыі Зямлі.

[Ад. грэч. triás — тройца, траістасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турбабу́р, ‑а, м.

Спец. Забойцы гідраўлічны рухавік для бурэння глыбокіх свідравін (пераважна на нафту).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турбуле́нтны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Хаатычны, віхравы (пра рух часцінак вадкасці або газу). Турбулентнае цячэнне.

[Лац. turbulentus — бязладны, хаатычны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)