со́рус, ‑а, м.

Спец. Сукупнасць кучна размешчаных спарангіяў на лісцях папараці і некаторых водарасцей.

[Ад грэч. sōros — куча, мноства.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэрэатыпава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) стэрэатып чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сунайма́льнік, ‑а, м.

Спец. Той, хто наймае каго‑, што‑н. сумесна з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сучко́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які змяшчае ў сабе сучкі (гл. сучок у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сфераіда́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да сфероіда, мае форму сфероіда. Сфераідальнае цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцэнтрава́цца, ‑руецца; зак.

Спец. Сумясціцца, супасці (аб цэнтрах, восях якіх‑н. дэталей, інструментаў, механізмаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сча́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Спец. Змацаваць, злучыць чалам, канатам; звязаць. Счаліць плыты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыхо́днасць, ‑і, ж.

Спец. Матэматычнае паняцце, якое азначае, што некаторая пераменная велічыня мае граніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таксацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да таксацыі; прызначаны для таксацыі. Таксацыйныя расцэнкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тампана́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Увядзенне ў рану або поласць тампона (тампонаў).

[Ням. Tamponade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)