паралагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да паралагізму, які з’яўляецца паралагізмам. Паралагічны вывад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парапераграва́льнік, ‑а, м.

Спец. Апарат у кацельным агрэгаце, прызначаны для атрымання перагрэтай пары ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасы́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. пасылаць — паслаць ​1 (у 3, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́ўзны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да паўзы (у 3 знач.). Паўзны знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пекці́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае ў сабе пекцін або з’яўляецца састаўной часткай пекціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадво́іць, ‑двою, ‑двоіш, ‑двоіць; зак., што.

Спец. Узараць другі раз. Перадвоіць папар перад сяўбою.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадыскантава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Спец. Зрабіць дысконт (у 1 знач.). Перадыскантаваць вэксалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перазалі́ць, ‑залю, ‑золіш, ‑золіць; зак., што.

Спец. Сапсаваць празмерным заленнем. Перазаліць шкуру. Перазаліць бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пікета́ж, ‑у, м.

Спец. Выбар пунктаў на мясцовасці і адзначэнне іх калкамі пры нівеліраванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планісфе́ра, ‑ы, ж.

Спец. Карта зямной або нябеснай сферы ў выглядзе паўшар’яў. Зямная планісфера.

[Лац. planum — паверхня, плоскасць і spháira — шар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)