атрыбу́цыя, ‑і, ж.

Спец. Вызначэнне аўтара мастацкага твора, часу і месца яго стварэння.

[Фр. attribution.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтаго́нкі, ‑нак; адз. аўтагонка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Спец. Гонкі на аўтамабілях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтаралі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спец. Спартсмен, які спецыялізуецца па аўтаралі; удзельнік аўтаралі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афе́лій, ‑я, м.

Спец. Найбольш аддалены ад Сонца пункт арбіты планеты або каметы.

[Ад грэч. apó — воддаль і hélios — Сонца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбрако́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбракоўваць — выбракаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́растак, ‑тка, м.

Спец. Шкура гадавалага цяляці, а таксама вырабленая з яе скура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрулі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Спец. Рухаючыся па зямлі, адвесці куды‑н. самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсарбі́раваць, ‑руе; зак. і незак., што і без дап.

Спец. Правесці (праводзіць) адсорбцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцэнтрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спец. Правільна ўстанавіць у адносінах да цэнтра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцяжны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які прызначаны служыць для адцягвання чаго‑н. Адцяжная спружына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)