нумізма́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Дапаможная гістарычная дысцыпліна, якая вывучае гісторыю старажытных манет, грашовых зліткаў і медалёў.
2. Калекцыянаванне старажытных манет і медалёў.
|| прым. нумізматы́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падно́сак, -ска, мн. -скі, -скаў, м.
Частка другой падэшвы ў абутку ад наска да палавіны ступні.
На хаду падноскі адарве (перан.: пра вельмі спрытнага чалавека).
|| прым. падно́скавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазіты́ў, -ты́ва, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м. (спец.).
Здымак з негатыва, што дае адлюстраванне, светлыя і цёмныя часткі або колеры якога адпавядаюць іх размеркаванню ў рэчаіснасці.
|| прым. пазіты́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ла́ва¹, -ы, мн. -ы, лаў, ж.
Прадмет сялянскай мэблі для сядзення ў выглядзе шырокай дошкі на ножках.
◊
Сесці (трапіць) на лаву падсудных — пайсці пад суд.
|| прым. ла́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лапцю́жнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).
1. Той, хто носіць лапці; селянін-бядняк.
2. перан. Тое, што і лапатнік (у 2 і 3 знач.).
|| прым. лапцю́жны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ла́янка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Абразлівыя, грубыя словы, выразы, дакоры.
Зняважлівая л.
2. Сварка.
Пражыць век без лаянкі.
|| прым. ла́янкавы, -ая, -ае.
Лаянкавыя словы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ло́тас, -а і -у, м.
1. -а. Паўднёвая травяністая водная расліна сямейства гарлачыкавых з буйнымі прыгожымі кветкамі.
2. -у. Зараснік гэтай расліны.
|| прым. ло́тасавы, -ая, -ае.
Сямейства лотасавых (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лугаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.
Невялікі луг сярод іншых угоддзяў.
Пасвіць коней на лугавіне.
|| памянш. лугаві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
|| прым. лугаві́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лы́жы, лыж і -аў, адз. лы́жа, -ы, ж.
Плоскія драўляныя або пластыкавыя палазкі для перамяшчэння па снезе, прымацаваныя да абутку.
Хадзіць на лыжах.
|| прым. лы́жны, -ая, -ае.
Л. паход.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
люне́т, -а, М -не́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Арачны праём у скляпенні або купале над дзвярамі ці над акном (спец.).
2. Палявое ўмацаванне (уст.).
|| прым. люне́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)