Verbum

мышападо́бны, -ая, -ае.

1. Падобны чым-н. на мыш.

2. у знач. наз. мышападо́бныя, -ых. Назва падатрада грызуноў, да якога адносяцца сямействы тушканчыкавых, хамяковых, мышыных і інш. (спец.).

мыша́сты, -ая, -ае.

Шэры, такога колеру, як мыш (пра масць коней).

мы́шца, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Орган цела чалавека і жывёлы, здольны скарачацца і забяспечваць функцыю руху частак цела.

Сардэчная м.

|| прым. мы́шачны, -ая, -ае.

Мышачныя валокны.

мыш’я́к, -у́, м.

Хімічны элемент, крохкі паўметал стальнога колеру, што ўваходзіць у склад некаторых мінералаў, а таксама прэпараты з гэтага рэчыва, якія выкарыстоўваюцца ў медыцыне і тэхніцы.

|| прым. мыш’яко́вы, -ая, -ае.

мэ́бельшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, які робіць мэблю.

мэбліро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

1. гл. мэбляваць.

2. зб. Мэбля, абстаноўка.

Багатая м.

мэ́бля, -і, ж., зб.

Прадметы абстаноўкі памяшкання.

Мяккая м.

Дом мэблі.

|| прым. мэ́блевы, -ая, -ае.

мэблява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак. і незак., што.

Абставіць (абстаўляць) мэбляй.

М. кватэру.

|| наз. мэбліро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

мэ́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Утвараць працяжныя гукі «мэ-мэ» (пра авечак, коз).

|| аднакр. мэ́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. мэ́канне, -я, н.

мэ́ндлік, -а, мн. -і, -аў, м.

Пяць снапоў збожжа, пастаўленыя кучкай каласамі ўгору для прасушкі і накрытыя распрасцёртым снапом зверху.