Verbum

мыш, -ы, мн. мы́шы, мышэ́й, ж.

1. Невялікі грызун з вострай мордачкай і доўгім хвастом.

2. Адно з прыстасаванняў уводу інфармацыі ў камп’ютар.

|| памянш. мы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

|| прым. мышы́ны, -ая, -ае (да 1 знач.).

М. колер (шэры).

мышало́ўка, -і, ДМ -ло́ўцы, мн. -і, -ло́вак, ж.

Пастка для лоўлі мышэй.

мышаня́ і мышанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня мышы.

мышападо́бны, -ая, -ае.

1. Падобны чым-н. на мыш.

2. у знач. наз. мышападо́бныя, -ых. Назва падатрада грызуноў, да якога адносяцца сямействы тушканчыкавых, хамяковых, мышыных і інш. (спец.).

мыша́сты, -ая, -ае.

Шэры, такога колеру, як мыш (пра масць коней).

мы́шца, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Орган цела чалавека і жывёлы, здольны скарачацца і забяспечваць функцыю руху частак цела.

Сардэчная м.

|| прым. мы́шачны, -ая, -ае.

Мышачныя валокны.

мыш’я́к, -у́, м.

Хімічны элемент, крохкі паўметал стальнога колеру, што ўваходзіць у склад некаторых мінералаў, а таксама прэпараты з гэтага рэчыва, якія выкарыстоўваюцца ў медыцыне і тэхніцы.

|| прым. мыш’яко́вы, -ая, -ае.

мэ́бельшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, які робіць мэблю.

мэбліро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

1. гл. мэбляваць.

2. зб. Мэбля, абстаноўка.

Багатая м.

мэ́бля, -і, ж., зб.

Прадметы абстаноўкі памяшкання.

Мяккая м.

Дом мэблі.

|| прым. мэ́блевы, -ая, -ае.